Tuesday, May 28, 2019

तुम्हाला कोण आनंदात ठेवतं?

तुम्हाला कोण आनंदात ठेवतं?
एकदा एका वक्त्याने श्रोत्यांमधील एका महिलेला विचारले, "तुमचा नवरा तुम्हाला आनंदात ठेवतो का?"
तिच्या शेजारी बसलेल्या पतीच्या चेहऱ्यावर हसू उमटले. तो आत्मविश्वासाने पत्नीकडे बघू लागला. त्याला पूर्ण खात्री होती, की ती 'हो' असंच म्हणेल. कारण तिने लग्न झाल्यापासून कधीच काहीही तक्रार केलेली नव्हती.
 पण त्याच्या बायकोने स्पष्ट आवाजात उत्तर दिलं, "नाही." ती म्हणाली, "माझा नवरा नाही ठेवत मला आनंदात!"
तिच्या पतीला हे अनपेक्षित होतं. तेवढ्यात ती पुढे म्हणाली, "मला माझ्या नवऱ्याने आनंदात ठेवले नाही, मी स्वत:च आनंदात राहते."
"मी आनंदी असावं की नाही याच्याशी त्याचा काहीच संबंध नाही. माझा आनंद पूर्णपणे माझ्यावरच अवलंबून आहे."
"कुठल्याही परिस्थितीत, आयुष्यातल्या प्रत्येक क्षणी मी आनंदीच राहते. जर माझा आनंद कुणा दुसऱ्यावर, एखाद्या वस्तूवर किंवा विशिष्ट परिस्थितीवर अवलंबून राहिला तर ते माझ्यासाठीच कठीण होऊन बसेल."
"आयुष्यातली प्रत्येक गोष्ट सतत बदलत असते… माणसं, संबंध, आपलं शरीर, हवामान, आपले ऑफिसातले बॉस, सहकारी, मित्र, आपलं शारीरिक आणि मानसिक आरोग्य… ही यादी न संपणारी आहे."
"त्यामुळे काहीही झालं तरी आपण आनंदी राहायचं हे मीच ठरवायला हवं ना. माझ्याकडे खूप काही असलं काय किंवा काहीच नसलं काय… मी आनंदीच असते!"
"मला कुठे बाहेर जायला मिळालं काय किंवा घरात बसून राहावं लागलं काय, मी आनंदीच राहीन! मी श्रीमंत असले काय किंवा गरीब राहिले काय, मी आनंदीच असेन!"
 माझं लग्न झालेलं असलं तरी लग्ना आधीही मी आनंदीच होते. कारण मी आनंदी आहे ती माझ्या स्वत:मुळे!" 
"माझं जगणं दुसऱ्या कुणापेक्षा जास्त चांगलं आहे म्हणून मी आयुष्यावर प्रेम करते असं नाही, तर आनंदात राहायचं हे मी स्वत:च ठरवलं असल्यामुळे मी आनंदी आहे."
"माझ्या आनंदाची संपूर्ण जबाबदारी मीच घेतली असल्यामुळे माझ्याबरोबर जगणाऱ्या कुणालाही मला आनंदी ठेवण्याचं ओझं बाळगावं लागत नाही. त्यामुळे माझ्याशी बोलता-वागताना त्यांना अतिशय मोकळेपणा जाणवतो."
"…आणि यामुळेच मी इतकी वर्ष आनंदात संसार करू शकले. तुमचा आनंद कधीही दुसऱ्या कुणाच्या हाती जाऊ देऊ नका." 
वातावरण चांगलं नसलं तरी आनंदी राहा…
आजारी असलात तरी आनंदी राहा… कठीण परिस्थितीत, पैसे नसले तरी आनंदी राहा…
कुणी तुम्हाला दुखावलं, कुणी तुमच्यावर प्रेम करत नसलं, अगदी तुम्ही किती मौल्यवान आहात हे ठरवू शकत नसलात, तरी आनंदी राहा.
तुम्ही स्त्री, पुरुष- कुणीही, कितीही वयाचे असा…
असाच विचार करायला हवा; नाही का?? ?
आनंदी राहा, आनंदात जगा!?

Monday, May 27, 2019

मोठी खेळी

मोठी खेळी खेळायची असेल तर कोणत्याही परिस्थितीमधे पीच वर टिकून राहणे खूप आवश्यक असते. यासाठी संयम, समर्पण आणि निरीक्षण खूप आवश्यक असते. स्कोर होतो कि नाही याला महत्व नाही, तुम्ही टिकून आहात हे महत्वाचे असते. जसजसे पीच वर रुळायला लागतात हळूहळू स्कोर वाढायला सुरुवात होईल. एक एक करत धावा जमा होत जातील आणि तुम्ही एका मोठ्या खेळीची तयारी सुरू केलेली असेल.... लोकांना वाटतं कि तुम्ही नुसतेच टाईमपास करत आहात, पन्नास चेंडू खेळूनही एकही धाव काढली नाही, तुम्ही खूपच स्लो खेळात आहात... पण जसजसा सामना पुढे सरकत जातो तसतसे लक्षात येते कि सगळे खेळाडू बाद होत असताना सामना फक्त तुमच्या संयमी खेळीमुळेच सावरला आहे... ......
.
.
शांत रहा, धीर सोडू नका, संयमी खेळी खेळा... मोठा स्कोर आपोआपच होईल.....
.....
व्यवसाय सुरु झाल्यानंतर पहिल्या दोन वर्षात बंद पाडण्याचे प्रमाण खूप मोठे आहे, कारण या कालखंडात स्कोर काहीच होत नसतो पण अडचणी भरपूर येत असतात. इथे खचणारे पुढे जाऊ शकत नाहीत आणि इथे खंबीर राहून परिस्थितीला तोंड देत हळूहळू का होईना पण एक एक पाऊल पुढे टाकणारे कधी माघारी फिरत नाहीत.....
.
.
व्यवसाय साक्षर व्हा... उद्योजक व्हा... समृद्ध व्हा...

Wednesday, May 22, 2019

What is changing when you turn 40+ ?

The  following lines are very apt : Yes, I am changing.
After loving my parents, my siblings, my spouse, my children, my friends, now I have started loving myself.
Yes, I am changing.
I just realised that I am not “Atlas”. The world does not rest on my shoulders. Yes, I am changing.  I now stopped bargaining with vegetables & fruits vendors. After all, a few Rupee more is not going to burn a hole in my pocket but it might help the poor fellow save for his daughter’s school fees.
Yes, I am changing.  
I pay the taxi driver without waiting for the change. The extra money might bring a smile on his face. After all he is toiling much harder for a living than me.
Yes, I am changing. 
I stopped telling the elderly that they've already narrated that story many times. After all, the story makes them walk down the memory lane & relive the past.
Yes, I am changing.  
I've learnt not to correct people even when I know they are wrong. After all, the onus of making everyone perfect is not on me. Peace is more precious than perfection.
Yes, I am changing.   
I give compliments freely & generously. After all it's a mood enhancer not only for the recipient, but also for me. Yes, I am changing.  I've learnt not to bother about a crease or a spot on my shirt. After all, personality speaks louder than appearances.
Yes, I am changing.  
I walk away from people who don't value me. After all, they might not know my worth, but I do. Yes, I am changing. I remain cool when someone plays dirty politics to outrun me in the rat race. After all, I am not a rat & neither am I in any race.
Yes, I am changing. 
I am learning not to be embarrassed by my emotions. After all, it's my emotions that make me human.
Yes, I am changing.  
I have learnt that its better to drop the ego than to break a relationship. After all, my ego will keep me aloof whereas with relationships I will never be alone.
Yes, I am changing. 
I've learnt to live each day as if it's the last. After all, it might be the last .
Yes, I am changing.  
I am doing what makes me happy.
After all, I am responsible for my happiness, and I owe it to me.

Tuesday, May 21, 2019

"वाकड्याना सोडून सरळ जे असतात त्यानाच ठोकले जाते"

मागे एकदा एक संदेश व्हाट्सअप्प वर पाहिला होता, एका लाकडी फळी वर ४/५ वाकडे खिळे होते, आणि एक सरळ खीळा होता. त्यावर हातोडी चा दणका मारताना दाखवले होते. आणि खाली लिहले होते
" वाकड्याना सोडून सरळ जे असतात त्यानाच ठोकले जाते. "

मॅसेज वाचला व मनात विचार आला हे खिळे जन्मतः वाकडे असतील का.? मग मी एका हार्डवेअर च्या दुकानात जाऊन १०० ग्राम खिळे घेतले ते सगळेच सरळ होते. मी दुकानदारास विचारले भाऊ वाकडे खिळे नाहीत का.?
त्याचे उत्तर _"दादा कारखान्यातून सर्वच खिळे सरळ येतात. फक्त हातोडी चा चुकीचा दणका किंवा मग खिळ्याची प्रहार सहन करण्याची क्षमता कमी असल्याने हे खिळे वाकतात"_
मग मी विचारले केला की मग ह्या वाकड्या खिळ्याचे करायचे काय.?
तर तो बोलला _"साहेब यांना पहिले जमिनीवर आणा मग हातोडीने हळू हळू सरळ करा, जोरात घाव घालू नका, ते तुटतील बिचारे एकदा सरळ झाले की मग त्यांना त्याची जबाबदारी द्या, म्हणजे परत हळू हळू भिंतीत ठोका एकदा जर त्याचा वाकडा भाग भिंतीत गेला की मग हाच अर्धा ग्राम चा खिळा १० किलो वजन धरुन ठेवेल"_.
त्या  दुकानदाराने माझे डोळे उघडले, आणि कोणताच खिळा हा जन्मतः वाकडा नसतो, त्याचा वापर योग्य न झाल्याने तो वाकतो आणि जर आपण त्याला तसेच फेकून दिले तर त्या पासून चांगल्या चांगल्या गाड्या पंचर होऊ शकतात. म्हणून त्याला प्रेमाने सरळ करा व जबाबदारी द्या तो निश्चितच निभावेल ही जाण मला झाली. आपणासही व्हावी हीच अपेक्षा माणसे जोडूया संघटना वाढवूया मी लेखक किंवा कवी नाही पण एक मॅसेज चे पोस्टमार्टम केल्याने खरा रिपोर्ट नक्की मिळतो.

Monday, May 20, 2019

दागिना ....

आमचं लग्न औरंगाबादला झालं . लग्नानंतर ३ दिवसांनी जालन्याला रिसेप्शन होते. दंडे कुटुंब म्हणजे मोठं खटल्याचं घर ! अनेक जवळ-दूरचे नातेवाईक ते तीनही दिवस जालन्याला घरी रहायलाच होते .

दंडे कुटुंबातली मी पहिलीच डॉक्टर सून . त्यात लव्ह-मॅरेजवाली आणि अगदीच लहान केसांमुळे इतरांपेक्षा जरा वेगळी दिसणारी . त्यामुळे माझ्याबद्दल खूप जणांना उगीचच कुतूहल वाटत होतं .

सगळ्यांच्या ह्या नवलाईने मी बावरून गेले .
वास्तविक काहीच काम न करता ,पूढचे २ दिवस, सर्वांच्या आपल्यावरच्या नजरा चुकवत बसून राहणे मला खूप अवघड वाटत होतं ,आणि त्यातल्या त्यात ' त्या ' बाईंना चुकवणं तर फारच !

मध्यम वयाच्या आणि मध्यम अंगकाठीच्या एक बाई ,संधी मिळाली कि सतत मला काहींना काही प्रश्न विचारून बेजार करत होत्या .  त्या नात्याने माझ्या कोण लागत होत्या, नातेवाईकंच होत्या का शेजार-पाजारच्या कुणीतरी होत्या , मला माहित नव्हतं .

त्यांच्या  कोणत्याच प्रश्नाचं उत्तर मला देववत नव्हतं कारण त्यांचे  प्रश्नच खूप विचित्र होते .
'' तू आता केस वाढवणार आहेस का ?''
''आता ड्रेस घालणार की साड्या नेसणार ?''
''हि आत्ता नेसलेली साडी लग्नात तुला दिलेल्या पाच साड्यांना धरून आहे का ?''...................................... . .. . .                    .

सगळे प्रश्न हे असेच !
मला त्यांना  उत्तर द्यावं वाटत नव्हतं कारण घरात सर्वत्र सोहळ्याचं गोड वातावरण होतं . उगीच काहीतरी बोलून, कुणाला दूखावून मला त्यात मीठाचा खडा टाकायचा नव्हता . त्यामुळे शक्यतो त्यांना टाळणे,किंवा उत्तर न देता गप्प बसणे , हा मधला मार्ग मी अवलंबला .

रिसेप्शनचा दिवस उजाडला .
लग्नात नेसलेला जड शालू मी आज पून्हा नेसायला काढला .
ह्यावेळी मला मदत करायला आई, बहीण नव्हती .
चार-चार वेळेला पिनअप केलेला पदर सोडून ,'' छी! आता तर पहिल्यापेक्षा घाण नेसवलाय ''' असं किती बिनदिक्कत मी बहिणीवर ओरडत होते !
'माहेर ' सुटणं म्हणजे काय ते आता साध्या साध्या गोष्टींतून प्रकर्षाने जाणवायला लागलं आणि डोळे परत परत भरून यायला लागले .

माझ्यावर कावळ्यासारखी नजर ठेऊन असलेल्या  'त्या ' बाईंच्या नजरेतून हे सुटलं नाही . फारच काळजी असल्यासारख्या त्या माझ्याजवळ आल्या ,'' का ग , कुणी काही बोललं का तुला ? सासूबाई ? चुलत सासूबाई ? ''
डोळे पुसत मी नकारार्थी मान हलवली आणि एकेक दागिना डब्यातून काढून अंगावर चढवायला लागले .
'' मंगळसूत्र कुणी केलं ग ? सासरच्यांनी कि माहेरच्यांनी ? का अर्धा अर्धा खर्च केला ? आणि हा गळ्याशीचा सेट ? आईकडचा का इकडून घेतला ? आणि बांगड्यांचं काय ?  त्या तरी माहेरून आहेत का ? ''

'' चल लवकर, झालीस ना तयार ? आणि आबा येत नाहीयेत रिसेप्शनला . घरीच थांबणारेत . बरं वाटत नाहीये त्यांना . '' नवऱ्याने येऊन त्या बाईंच्या प्रश्नांच्या सरबत्तीतून माझी सुटका केली .

आबा म्हणजे माझे चुलत सासरे . ते स्वतः डॉक्टर होते आणि त्यांना माझं खूप कौतुक होतं . प्रवासामुळे म्हणा किंवा खाण्यातील बदलामुळे म्हणा , त्यांचे पोट बिघडले होते आणि उलट्या - जुलाबांनी ते त्रासून गेले होते .

रिसेप्शन चालू झाले . सर्व अनोळखी मंडळींना हसत,वाकून नमस्कार करत करत माझे गाल आणि पाय दोन्ही जाम दुखायला लागले .
आई बाबा ,भाऊ बहीणही रिसेप्शनला आले . आता मात्र माझी कळी खुलली .पण तेही जेवण करून परत जायला निघाले . ... . . . . . . . . . . . . . . . . . . . …………………………………………………………………………………………………….सगळं बदललं होतं ..... आता काहीच पहिल्यासारखं नसणार होतं ..... डोळे पून्हा भरून आले .

'' अकरा वाजलेत,येणारी मंडळी आटोपलीच आहेत. ' आबाचं  '  जास्त झालंय म्हणे . मला वाटतं तुम्ही आता घरी जाऊन आबाला तपासावं '', भावाच्या काळजीने माझे सासरे म्हणाले .

आम्ही दोघं तेंव्हा एम . डी . च्या दुसऱ्या वर्षाला होतो . अजय तर मेडिसिन ' च शिकत होता . पटकन घरी जाऊन आम्ही आबांना ठेवलं होतं ती खोली गाठली . तोपर्यंत घरीच एक डॉक्टर बोलावून त्यांना सलाईन वगैरे लावण्यात आलं होतं
खोलीत आबांजवळ त्यांचा मुलगा आणि काही हवं नको बघायला ' त्या ' मावशी होत्या .
अजयने स्टेथोस्कोप आणि बी. पी. तपासायचं साधन मागवलं , आबांना तपासलं आणि स्टेथोस्कोप शेजारीच उभ्या असलेल्या माझ्या हातात दिला . अभावितपणे मी तो गळ्यात टाकला आणि आबांची पल्स मोजत उभी राहिले .
नवा कोरा शालू, दोन्ही हातात हिरवा चूडा , नाकपुडीवरून ओसंडणारी चापाची हौशी नथ , मळवट भरल्यासारखे कपाळ आणि ह्या सर्वांना विजोड म्हणजे मी आत्ताच गळ्यात अडकवलेला ' स्टेथो ' !
….                 . ….. . ………………………………………………………………………!
आबांनी माझ्याकडे पाहिलं आणि तश्या परिस्थितीतही हसून मला म्हणाले ,''तुला हाच दागिना सर्वात जास्त शोभून दिसतो ''.

Sunday, May 19, 2019

पाब्लो नेरुदा या नोबेल पारितोषिक विजेत्या जगप्रसिद्ध कवीची एक कविता

तुम्ही प्रवासाला नाही जात,
भटकत नाही.
तुम्ही वाचतच नाही काही,
जगण्याच्या हाका पडतच नाहीत तुमच्या कानावर,
चुकून कधी नाही देत तुम्ही
स्वत:च्याच पाठीवर
शाबासकीची थाप.
याचा अर्थ,
तुम्ही मरताय हळूहळू.

स्वत:चं मन मारून, तडजोड करून जगता तुम्ही.
मायेनं कुणी मदत करायला येतं, तर तेही
नाकारता तुम्ही.
याचा अर्थ, तुम्ही
मरताय हळूहळू.

सवयीेंचे गुलाम बनता आहात तुम्ही,
रोज त्याच त्या मळक्या वाटेवर चालताय तुम्ही,
चुकून कधी नव्या रस्त्यानं जाऊन पाहत नाही,
चुकून कधी
वाट चुकत नाही,
परक्या अनोळखी माणसांना भेटत नाही,
त्यांच्याशी काही
बोलत नाही,
अंगावर चढवत नाही, नवेकोरे पूर्वी न
वापरलेले रंग.
याचा अर्थ, तुम्ही
मरताय हळूहळू.

छातीत धडधडतच नाही तुमच्या,
तुमचं पॅशन काय हेच आता आठवत नाही तुम्हाला,
भावनांचा अतिरेकी कल्लोळ नाही जाणवत
आतल्या आत,
नाही तुटत पोटात,
नाहीच येत
पाणी डोळ्यात.
याचा अर्थ, तुम्ही
मरताय हळूहळू.

या कामात मन रमत नाही, असं वाटतं;
तरीही तुम्ही
चिकटून बसता
त्याच नोकरीला.
नाही पटत ‘त्या’ व्यक्तीशी
तरी,
संपलंय प्रेम हे माहितीये तरी,
तुम्ही रेटत बसता ते नातं,
आयुष्य बदलण्याचा धोकाच नको म्हणता,
सोडत नाही चाकोरी,
झपाटून झोकून देत नाही स्वत:च्या
स्वप्नांसाठी स्वत:ला,
तोलूनमापून सुरक्षित जगण्याचे सल्ले झुगारून देत,
एक संधीही देत नाही
स्वत:ला,
स्वत:साठी जगण्याची.
आयुष्यच बदलून टाकण्याची.
याचा अर्थ
तुम्ही मरताय...
हळूहळू...

          - पाब्लो नेरुद

Wednesday, May 15, 2019

msrtc exam 2019 hallticket

The Admit card is the important document which allows you to take the written test of any recruitment examination.

We provide all Admit Card links and details on this page.

MSRTC Exam 2019 Hallticket

आज १५ मे. महाकवी वामनदादांचा स्मृतीदिन

आज १५ मे.

महाकवी वामनदादांचा स्मृतीदिन

त्यांच्या पवित्र स्मृतींना विनम्र अभिवादन ! व कोटी कोटी प्रणाम !!

भीमा तुझ्या मताचे जर पाच लोक असते
तलवारीचे तयांच्या न्यारेच टोक असते.

वाणीत भीम आहे, करणीत भीम असता
वर्तन तुझ्या पिलांचे सारेच चोख असते.

गोळी खुशाल घाला फाशी खुशाल द्यारे
खोटे इथे खऱ्‍याचे दुसरेच टोक असते.

तत्वाची जाण असती, बिनडोक लोक नसते
सारे चलन तयांचे ते रोखठोक असते.

सदभाव एकतेचे जर अंतरात असते
चुकले कुणीही नसते सारेच एक असते.

वामन समान सारे स्वार्थाने अंध नसते
तुझिया कृतीप्रमाणे सारेच नेक असते.

- वामनदादा कर्डक.

MHT CET 2019 Answer Key, Question Paper release date announced, Check here

Link to download MHT CET 2019 Answer Key

1. Click here to go to official website: mahacet.org.

2. Login using ID and Password.

3. MHT CET 2019 Answer Key in PDF and Candidates' response sheet will be availabe.

4. Download and take a printout.

"The Candidates can raise their objections by paying prescribed fee of Rs. 1,000/- + necessary service charges as applicable per objection raised from 15th May 2019 to 18th May 2019 (11.59 pm)", the CET cell said.

"Kindly remember that objection Processing fees once paid cannot be refunded. Candidate are advised to read User Manual for raising objections", it added.

MHT CET 2019 was conducted between May 2 to May 13, 2019 in Online Mode for the first time. In ten days of Online examination 392,304 students appeared for the exam that was conducted at around 2000 centres and in 19 shifts across Maharashtra.

The CET cell had used 19 sets of paper for Physics, 19 sets of paper for Chemistry, 12 sets for Mathematics and 15 for Biology.

MHT CET 2019 result will be declared on websites mhtcet2019.mahaonline.gov.in on or before June 03, 2019

Tuesday, May 14, 2019

साक्षात्कार

मोठ्या धावपळीनंतर तो कार्यालयात पोहचला त्यांची आज पहीली मुलाखत होती.

तो घराबाहेर निघतांना विचार करीत होता व त्याची इच्छा होती !
जर आज माझी मुलाखत यशस्वी झाली तर माझ्या पूर्वजांची हवेली सोडून येथे शहरात स्थाईक होईल .

सकाळी झोपेतून उठल्यापासून ते परत झोपेपर्यंत आईवडिलांच्या रोजच्या कटकटीपासुन मुक्तता मीळेल.

सकाळी झोपेतून उठलो कि अगोदर अंथरूण आवरा .
मग बाथरूममध्ये जा ,
बाथरूमच्या बाहेर निघत नाही कि मातोश्रीचे फर्मान "नळ बंद केला का  ?"
टाँवेल जागेवर ठेवला की दिला फेकुन ?

नाश्ता करून घराबाहेर निघालो कि लगेच वडिलांचा आवाज

"पंखा बंद केला की चालुच आहे ?"

काय काय ऐकावे नुसता वैताग आला यार...

नौकरी मिळाली की घर सोडून देईल व शहरात राहील......

आँफीसमध्ये भरपूर उमेदवार बसलेले होते , बॉसची वाट पाहत होते, दहा वाजलेले होते तरीपण ऱ्हरांड्यात अजूनही लाईट चालुच होता , लगेच आईची आठवण आली लाईट बंद केला का ?

अन उठून मी  ऱ्हरांड्यातील लाईट बंद केला...

ऑफिसच्या  दरवाज़्याजवळ कोणीच नव्हते , बाजूला ठेवलेल्या वाटर कूलर मधून पानी टपकत होते ,

ते पाहून वडीलांचे रागावणे आठवले , म्हणून वाँटर कुलरचा नळ व्यवस्थित बंद केला गळणारे पाणी बंद केले ,

समोर बोर्ड वर लीहलेले होते तुमचा इंटरव्यू दूसऱ्या मजल्यावर आहे....*

जीन्यातील लाइट चालुच होता तो बंद करून पुढे सरकलो तर रस्त्यात एक खुर्ची पडलेली होती ती जागेवर व्यवस्थित उभी केली व वरच्या मजल्यावर पोहोचलो व पाहीले की आपल्या अगोदर बसलेले उमेदवार बाँसच्या कँबिनमध्ये जात होते व लगेच बाहेर पडत होते............

तेथे मुलाखत देऊन बाहेर आलेल्या उमेदवारास विचारल्यावर कळले की , बॉस फाइल पाहुन काहीच प्रश्न वीचारत नाहीत आणि परत पाठवुन देत आहेत . असे समजले.

माझा नंबर आला व मला मुलाखतीसाठी बोलावले  मी दरवाजा वाजवून वीचारले , आत येऊ का सर ?

" एस कम इन " आतुन आवाज आला . बसण्यासाठी सुचना मीळाल्यानतंर खुर्चीवर बसलो आणि माझी फाईल पुढे केली ,.......

फाईल मधिल माझ्या कागदपत्रावर नज़र मारत असतांना कोणताही प्रश्न न विचारता बाँसने विचारले  "केव्हा ज्वाइन करत आहात ?"

बाँसच्या या प्रश्नाने मी चक्रावलो मला वाटले ते माझी गंमत करत आहेत , माझा चेहरा पाहून ते म्हणाले मी गंमत करीत नाही ही वास्तविकता आहे .

आजच्या इंटरव्यूत कोणालाही कोणताच प्रश्न विचारला नाही, फक्त सीसीटीव्हीमध्ये इंटरव्यूमध्ये आलेल्या उमेदवारांच्या हालचाली मध्ये सर्व काही पाहिले,

मुलाखतीसाठी बरेचजण आले,
वाँटर कुलरचे गळणारे पाणी सर्वानी पाहीले पण दुर्लक्ष केले , पण तूम्ही नळ बंद केला.

ऱ्हरांड्यातील जळणारा लाईट कोणीच बंद केला नाही तो लाईट तुम्ही बंद केला .

मध्येच रस्त्यावर पडलेली खुर्ची सर्वानी पाहीली पण दुर्लक्ष केले  परंतु ती खुर्ची तुम्ही उचलली .

धन्य तुमच्या पालकांना , ज्यांनी तुम्हाला चांगले व उत्तम संस्कार केले.

ज्यांच्याजवळ Self Discipline नाही तो कितीही हूशार असला , चतुर असला तरी ती व्यक्ती मैनेजमेंट आणि  जीवनातील घौडदौडीत यशस्वी होऊ शकत नाही.

घरी जाऊन आई वडीलांच्या गळ्यातच पडलो आणि त्यांची माफी मागून त्यांना सर्व काही सांगितले तुम्ही केलेल्या संस्कारामुळेच आज मला ही नौकरी मीळाली .

आपल्या जीवनात रोज रोज लहान सहान बाबीवर बोलणारे ,नेहमी सुचना देणाऱ्या आई वडीलाकडुन मला जी शिस्त मीळाली ती अनमोल आहे . या संस्कारक्षम शिस्तप्रीय संस्कारापुढे मी मीळवलेली पदवीची काहीच हैसियत नाहीं.

जीवनात फक्त शिक्षणच महत्त्वाचे नाही तर त्यासोबत आई वडीलांची शिकवण व संस्कार महत्त्वाचे आहेत...

जीवनात संस्कार महत्त्वाचे आहेत.

या संस्कारासाठी आई वडिलांचा सम्मान  जरूरी है ।

अनामिक लेखक

Monday, May 13, 2019

यशस्वी होण्यासाठी लक्षात ठेवा!

आपल्या आपल्या आयुष्यात अनेक महत्वाचे निर्णय घेत असतो. कधी ते बरोबर असतात तर कधी चुकीचे. म्हणूनच काहीही करण्याआधी खालील काही गोष्टींचा विचार करणं खूप महत्वाचं आहे...
1) कोणतही काम करण्याआधी त्याच्या परिणामांचा विचार करा.
2) आपण जे पण काही काम करणार आहोत त्याचं योग्य आणि सकारात्मक आकलन करा. त्याचा तुम्हाला पूढे खूप फायदा होईल.
3) कठीण कामाला छोट्या छोट्या भागांमध्ये विभागा. आणि मग एका एका भागाचा अभ्यास काळजीपूर्वक आणि विचारपूर्वक पूर्ण करा.
4) एकावेळी एकाच कामावर लक्ष केंद्रित करा. कोणतं काम महत्वाचं आहे हे ठरवा आणि त्याला सगळ्यात आधी पूर्ण करा.
5) आपल्या आरामदायी राहणीमानीतून बाहेर या आणि आव्हानांना तोंड द्या. त्याने आयुष्याला वेग येईल.
6) गोष्ट करायची म्हटलं की, त्याच्या परिणामांना सामोरे जाण्याची तयारी आपल्याला ठेवायला हवीच.

C-DAC recruitment 2019

Advertisement No.: C-DAC/Noida/02/May/2019

Name of the Post & Details:

1. Project Manager : 02

2. Project Engineer (Software Application Developer/Implementation) : 55

3. Project Engineer (Software Developer) : 05

Total 62

Educational Qualification:

Post No.1: 
1st Class B.E/ B. Tech./ MCA in relevant discipline with at least 11 years of post qualification work experience. 
                    OR 
Masters in Technology (M. Tech)/ Masters in Engineering (M.E)in relevant discipline with at least 7 years of post qualification work experience. 
                    OR 
Ph.D. in a relevant domain with at least 4 years of post qualification work experience.

Post No.2: 
1st Class B.E/B. Tech./MCA in relevant discipline
                    OR 
Post Graduation Degree in relevant domain
(ii) Minimum 2 years of post qualification work experience relevant to the job description.

Post No.3:
 1st Class B.E/B. Tech./MCA in relevant discipline 
                      OR 
Post Graduation Degree in relevant domain 
(ii) Minimum 2 years of post qualification work experience relevant to the job description.

Age Limit: 
as on 21 May 2019,
SC/ST: 05 years Relaxation, OBC:03 years Relaxation

Post No.1 : 50 years
Post No.2 : 37 years
Post No.3 : 37 years

Job Location : Noida/All India

Fee :
 General/OBC : ₹500/-   
SC/ST/PWD: No fee

Last Date of Online Application : 21 May 2019 (06:00 PM)

Notification : View

Online Application : Apply Online

Sunday, May 12, 2019

(NABARD) राष्ट्रीय कृषी आणि ग्रामीण विकास बँकेत 87 जागांसाठी भरती

जाहिरात क्र.: N.01/Grade A/2019-20 & N0.2/Grade B/2019-20

Total: 87 जागा

पदाचे नाव & तपशील:

असिस्टंट मॅनेजर (ग्रेड A)
1.जनरल : 41
2.पशुसंवर्धन / दुग्धशाळा तंत्रज्ञान :05
3.अर्थशास्त्र आणि कृषी अर्थशास्त्र : 07
4.पर्यावरण : 04
5.फूड प्रोसेसिंग : 03
6.वनीकरण (फॉरेस्ट्री) : 03
7.फायनांस : 07
8.लॅंड डेवलपमेंट-Soil Science : 05
9.वृक्षारोपण आणि बागकाम : 03

मॅनेजर (ग्रेड B)
10.जनरल : 08

शैक्षणिक पात्रता: 

सिस्टंट मॅनेजर (ग्रेड A) : 50% गुणांसह संबंधित विषयात पदवी/BE / B.Tech/MBA/P.G.डिप्लोमा    (SC/ST/PWBD: 05% गुणांची सूट)

मॅनेजर (ग्रेड B) : 60% गुणांसह कोणत्याही शाखेतील पदवी किंवा 60% गुणांसह पदव्युत्तर पदवी  (SC/ST/PWBD: 05% गुणांची सूट)

वयाची अट:
 01 मे 2019 रोजी, 
SC/ST:05 वर्षे सूट, OBC:03 वर्षे सूट

असिस्टंट मॅनेजर (ग्रेड A) : 21 ते 30 वर्षे 
मॅनेजर (ग्रेड B) : 21 ते 35 वर्षे 


नोकरी ठिकाण : मुंबई

Fee
General/OBC : ₹800/- 
SC/ST/PWBD : ₹150/-


पूर्व परीक्षा: 
1.असिस्टंट मॅनेजर (ग्रेड A) : 15/16 जून 2019
2. मॅनेजर (ग्रेड B) : 16 जून 2019

Online अर्ज करण्याची शेवटची 
तारीख: 26 मे 2019

जाहिरात (Notification) & Online अर्ज:

1.असिस्टंट मॅनेजर (ग्रेड A)

जाहिरात : पाहा

Online अर्ज : Apply Online


2.मॅनेजर (ग्रेड B)

जाहिरात : पाहा

Online अर्ज : Apply Online


Saturday, May 11, 2019

आयुष्यात निराश व्हाल तेव्हा... हे लक्षात ठेवा

           एक तरूण मुलगा आयुष्यात संघर्ष करून खूप थकला होता, त्याला पैसे कमण्याचा कोणताच मार्ग सापडत नव्हता. म्हणून तो खूप निराश झाला आणि आत्महत्या करण्यासाठी जंगलात गेला. तेथे त्याला एक संत भेटले. संताने त्याला विचारले की, तू एकटा जंगलात काय करत आहेस?

तरूणाने आपली सर्व समस्या संताना सांगितली. यावर संत म्हणाले तूला काम नक्कीच मिळेल. तू निराश होऊ नको.

           तरूण गुरूंना म्हणाला की मी हिम्मत हारलो आहे. मी आता काही करू शकत नाही. संत तरूणाला म्हणाले मी तुला एक गोष्ट सांगतो, यामुळे तूझी निराशा दुर होईल. 

          तर गोष्ट अशी आहे, एका लहान मुलाने एक बांबूचे आणि निवडूंगाचे झाड लावले. तो लहान मुलगा रोज दोन्ही झाडांची देखरेख करायचा. एक वर्ष असेच निघून गेले. निवडुंगाचे झाड टवटवीत दिसू लागले, पण बांबूचे झाड जसे होते तसेच राहिले. तो मुलगा निराश झाला नाही आणि दोन्ही झाडांची देखरेख करत राहिला. असेच काही महिने निघून गेले, तरी काही बांबूचे झाड वाढत नव्हते.

              तो मुलगा तरीही निराश झाला नाही, त्याने झाडांची निगा राखने सुरूच ठेवले. काही महिन्यांनंतर बांबूचे झाड टवटवीत दिसू लागले आणि काही दिवसातच निवडुगांच्या झाडापेक्षाही मोठे झाले. म्हणजे, बांबूचे झाड आधी आपले मुळ मजबुत करत होते, म्हणून त्याला वाढायला थोडा वेळ लागला.

         संत तरूणाला म्हणाले, आपल्या आयुष्यात जर संघर्ष करायची वेळ आली तर आपण त्याचा सामना करायला पाहिजे. जसा आपला पाया अधिक मजबूत होईल, आपण तेवढ्याच वेगाने यशाच्या शिखरापर्यंत जाऊ. तोपर्यंत धैर्य ठेवणे गरजेचे आहे. तरूणाला संतांची गोष्ट समजली आणि त्याने आत्महत्येचा विचार सोडून दिला. 

कथेची शिकवण
आपल्या आयुष्यात जेव्हा वाईट वेळ येईल तेव्हा त्याचा योग्य वापर करा. वाईट काळात आपला पाया मजबुत करायला पाहिजे. म्हणजे आपली योग्यता ओळखून आपल्या चुका सुधारल्या पाहिजे. जर आपली कमतरता दुर झाली तरच आपण यशस्वी होऊ शकतो.

Read this small story; Hope that makes a BIG change in YOU

The Professor began his class by holding up a glass with some water in it. He held it up for all to see & asked the students “How much do you think this glass weighs?" 
'50gms!'..... 
'100gms!' ....
'125gms' ...the students answered. 
"I really don't know unless I weigh it," said the professor, "but, my question is: 
What would happen if I held it up like this for a few minutes?" 
'Nothing' …..the students said. 
'Ok, what would happen if I held it up like this for an hour?' the professor asked. 
'Your arm would begin to ache' said one of the student 
"You're right, now what would happen if I held it for a day?" 
"Your arm could go numb; you might have severe muscle stress & paralysis & have to go to the hospital for sure!" 
….. Ventured another student & all the students laughed 
"Very good. 
But during all this, did the weight of the glass change?" Asked the professor. 
'No'…. Was the answer. 
"Then what caused the arm ache & the muscle stress?" 
The students were puzzled. 
"What should I do now to come out of pain?" asked professor again. 
"Put the glass down!" said one of the students 
"Exactly!" said the professor. 
Life's problems are something like this. 
Hold it for a few minutes in your head & they seem OK. 
Think of them for a long time & they begin to ache. 
Hold it even longer & they begin to paralyze you. You will not be able to do anything.

It's important to think of the challenges or problems in your life, But EVEN MORE IMPORTANT is to 'PUT THEM DOWN' at the end of every day before you go to sleep... 
That way, you are not stressed, you wake up every day fresh &strong & can handle any issue, any challenge that comes your way!

So, when you start your day today, Remember friend to ‘PUT THE GLASS DOWN TODAY! '

Tuesday, May 7, 2019

मतदान केंद्र महाराष्ट्रात अन् मतदारांची रांग गुजरातमधून

महाराष्ट्रात चौथ्या टप्प्यात एका मतदान केंद्रावर आश्चर्यकारक घटना पाहाला मिळाली.

नवापूर मतदान केंद्रावर मतदान करायला महाराष्ट्रातील मतदार आले होते. मात्र, त्यांची रांग गुजरातमध्ये लागली होती.

का अस घडले?
नवापूर हे गाव खरेतर नंदूरबार मतदारसंघात येते.

या गावातील रेल्वेस्थानकही अर्धे गुजरात तर अर्धे महाराष्ट्रात येते. यामुळे कायदेही तसेच लागू होतात.

या मतदान केंद्राची भौगोलिक स्थितीही आश्चर्यकारक आहे. मतदान केंद्राच्या पूर्वेला महाराष्ट्र आणि पश्चिम, दक्षिण आणि उत्तर दिशेला गुजरातची सीमा आहे.

नवापूरच्या शाळेमध्य़े मतदान केंद्र होते.

ही शाळा महाराष्ट्रात आहे तर तिचे गेट गुजरातच्या सीमेवर आहे.

यामुळे मतदानासाठी मतदारांना रांग गुजरातमध्ये लावावी लागली होती. हा प्रकार निवडणुकीवेळी नेहमीच होत असतो.

1 मे 1960 मध्ये विभाजन झाले त्याआधी महाराष्ट्र आणि गुजरात मुंबई प्रांतामध्ये येत होते. विभाजनानंतर महाराष्ट्र, गुरजार राज्यांची निर्मिती झाली.

यामुळे सीमेवरील गावेही वाटली गेली.

मात्र, अनेक ठिकाणी घर महाराष्ट्रात आणि उर्वरित जागा गुजरातमध्ये असल्याचे आढळते.

नवापुरच्या जिल्हा परिषदेच्या या शाळेमध्ये मराठी आणि गुजराती या दोन्ही भाषा शिकविल्या जातात.

या शाळेची स्थापना इंग्रजांच्या काळात 1927 मध्ये झाली होती.

या शाळेत गुजराती भाषा पहिलीपासून ते सातवीपर्यंत शिकविली जाते.

AIATSL मध्ये 109 जागांसाठी भरती


पदाचे नाव व पद संख्या खालीलप्रमाणे :

▪ ड्यूटी मॅनेजर -टर्मिनल : 09
▪ कस्टमर एजेंट : 100


नोकरी ठिकाण : मुंबई

थेट मुलाखत : 
(वेळ: 09:00 AM to 12:00 PM)

▪ ड्यूटी मॅनेजर-टर्मिनल :13 मे 2019

▪ कस्टमर एजेंट : 14 मे 2019


मुलाखतीचे ठिकाण : 
Systems & Training Division 2nd floor, GSD Complex, Near Sahar Police Station, Airport Gate No.-5, Sahar, Andheri-E, Mumbai-400099

अधिकृत वेबसाईट :  पाहा

जाहिरात : पाहा

Monday, May 6, 2019

MRPL Recruitment 2019

(MRPL) मंगलोर रिफायनरी & पेट्रोकेमिकल्स लि. मध्ये पदवीधर & टेक्निशिअन अप्रेन्टिस पदांची भरती




जाहिरात क्र.: 04/APPRENTICE/2019

◆ पदाचे नाव:
 पदवीधर अप्रेन्टिस: 87 जागा 
टेक्निशिअन अप्रेन्टिस: 108 जागा 

◆ पदे व जागा

1.केमिकल 
पदवीधर अप्रेन्टिसशिप = 29
टेक्निशिअन अप्रेन्टिसशिप = 27


2.सिव्हिल
पदवीधर अप्रेन्टिसशिप = 07
टेक्निशिअन अप्रेन्टिसशिप = 07


3.इलेक्ट्रिकल & इलेक्ट्रॉनिक्स
पदवीधर अप्रेन्टिसशिप = 08
टेक्निशिअन अप्रेन्टिसशिप = 15


4.इलेक्ट्रॉनिक्स & कम्युनिकेशन
 पदवीधर अप्रेन्टिसशिप = 10
टेक्निशिअन अप्रेन्टिसशिप = 12


5.इंस्ट्रुमेंटेशन
पदवीधर अप्रेन्टिसशिप = 09
टेक्निशिअन अप्रेन्टिसशिप = 06


6.मेकॅनिकल
पदवीधर अप्रेन्टिसशिप = 24
टेक्निशिअन अप्रेन्टिसशिप = 26


7.कमर्शियल प्रॅक्टिस
पदवीधर अप्रेन्टिसशिप = 0
टेक्निशिअन अप्रेन्टिसशिप =15



शैक्षणिक पात्रता:  
पदवीधर अप्रेन्टिसशिप: संबंधित विषयात इंजिनिअरिंग पदवी.
टेक्निशिअन अप्रेन्टिसशिप: संबंधित विषयात इंजिनिअरिंग डिप्लोमा/ कमर्शियल प्रॅक्टिस डिप्लोमा.



नोकरी ठिकाण: कर्नाटक

Fee: फी नाही.

Online अर्ज करण्याची शेवटची तारीख: 17 मे 2019 (11:59 PM)

जाहिरात (Notification): पाहा

Online अर्ज: Apply Online
[Starting: 18 एप्रिल 2019]

Sunday, May 5, 2019

ती....तो....आणि तिची मासिक पाळी...!

प्रतीकात्मक चित्र


सगळ्या विश्वाची निर्मिती कुणी केली..?
तर उत्तर येतं..."देवाने...!"
मग पुरुष कुणी निर्माण केले..?
देवाने...
स्त्रीया कुणी निर्माण केल्या...?
देवाने...!
मग स्त्री ची मासिक पाळी कुणी निर्माण केली...?
देवानेच ना...?
जर देवाला मासिक पाळी आवडत नाही तर मग त्याने ती स्त्रीला दिलीच कशाला..?
मासिक पाळी म्हणजे काय...? गर्भधारणा न झाल्याने शरीरातून बाहेर टाकली जाणारी गर्भाची अंतत्वचा...!
गर्भधारणा झाली नाही तर दर महिन्याला 5 दिवस ही क्रिया घडते की जिला आपण मासिक पाळी म्हणतो...!
आता मासिक पाळीत जे रक्त बाहेर पडतं ते अशुद्ध असतं असा एक गैरसमज आहे किंवा या काळात स्त्रीया निगेटिव एनर्जी बाहेर टाकत असतात...असा एक फालतू गैरसमज आहे...
खर तर दर महिन्याला गर्भाशय तयार होतं आणि गर्भधारणा न झाल्याने ते बाहेर टाकलं जातं...मग ते अशुद्ध कसे असेल...?
उलट ज्या ठिकाणी बाळाचं 9 महीने 9 दिवस संगोपन होणारे त्या जागी शरीरातील चांगलच रक्त असेल ना...? की अशुद्ध असेल..?
झाडाला फूल येतं मग त्या फुलाच फळ होतं...
आपण झाडाची फुले देवाला घालतो...कारण देवाला फुले आवडतात...
बाईला मासिक पाळी येते...आणि म्हणून गर्भधारणा होते...
म्हणजे मासिक पाळी जर 'फूल' असेल तर गर्भधारणा हे 'फळ' झालं..!
देवाला झाडाच फूल चालतं मग मासिक पाळी का चालत नाही..?
मासिक पाळी आलेल्या बाईचा साधा स्पर्श चालत नाही..?
कधी कधी ती घरात धार्मिक कार्यक्रम आहे म्हणून गोळ्या खाऊन पाळी पुढे ढकलते...
की जे सरळ-सरळ निसर्गाच्या विरोधात जाणं आहे...
आणि याचा त्रास तिलाच होतो...
मुळात प्रोब्लेम जो आहे ना तो पुरुषी मानसिकतेत आहे...
तिच्यावर हक्क गाजवला पाहिजे या पुरुषी अहंकाराचा आहे आणि त्या पेक्षा सर्वात जास्त स्वतः स्त्रीच्या मानसिक गुलामगिरित आहे...
या गोष्टींकडे आपण कधी उघड्या आणि वैज्ञानिक दृष्टिकोनाने पाहिलेलच नाहिये...!
मासिक पाळी ही बाईची कमजोरी नसून निसर्गाने बाईला दिलेली ही जास्तीची शक्ती आहे की जी तिला आई बनण्याचे सुख बहाल करते...
आणि कोण आहेत हीे फालतू जनावरं की जी सांगतात ' बाईला मासिक पाळीत मंदिरात प्रवेश नाही म्हणून..?'
बाईच गर्भाशय म्हणजे वाटलं काय तुम्हाला..? कोण ही जनावरं की जी सांगतात 10-10 मुलं जन्माला घाला..!
अरे एका बाळंतपणात बाईची काय हालत होते ना ते आधी 'तुमच्या आईला' जाऊन विचारा...
पोटाच्या बेंबीपासून ते छातीपर्यन्त 9 महीने 9 दिवस बाईने आणखी एक जीव वाढवायचा...त्याला जन्म द्यायचा..त्याचे संगोपन करायचं...
आणि एवढं सगळं करुन मुलाच्या नावात आईचा साधा उल्लेखही नाही..!
मुळात गडबड आहे ना ती इथल्या सडक्या मेंदूत आहे..!
प्रश्न आहे तो
बाईला केवळ भोगवस्तु म्हणून पाहणाऱ्या इथल्या घाणेरड्या पुरुषी मानसिकतेचा...!
आणि जास्त गडबड आहे ती "तिच्यातच" आहे, कारण तीच स्वतःला समजून घेत नाही...ती कुटुंबाच्या भल्यातच इतकी गुंगते की तिला या गोष्टींवर साधा विचार करायलाही फुरसत नाही...
हे सगळं चालू आहे ते "ती" गप्प आहे...ती विद्रोह करत नाही...ती मुकाट्यांन सहन करते...म्हणून !!!
गरज आहे तिला विद्रोह करण्याची....
इथल्या दांभिक वास्तवाविरुद्ध...
इथल्या सडक्या पुरुषी मानसिकतेविरुद्ध...
इथल्या धर्माच्या अवडंबाविरुद्ध...
आणि गरज आहे त्याने..
तिला समजून घेण्याची...
तिच्या मासिक पाळीला समजून घेण्याची...
तिच्या भावभावनांना समजून घेण्याची...
आणि या विद्रोहात तितक्याच हळुवारपने 'तिला' मदत करण्याची...!
मित्रांनो...
विचार तर कराल...?





- संग्रहित लेख 
आंतरजालावरून साभार

माझे नवीन लेखन

खरा सुखी

 समाधान पैशावर अवलंबून नसतं, सुख पैशानं मोजता येत नसतं. पण, सुखासमाधानानं जगण्यासाठी पैशांची गरज पडत असतेच. फक्त ते पैसे किती असावेत ते आपल्...