Sunday, April 30, 2017

शायरी : भाग १२

 ख्वाबों के पीछे
जिन्दगी उलझा ली अपनी
की हकीकत में रहने
का सलीका भी भूल
गए हम..।

 तेरा शाम को हंस कर मिलना...
मेरे दिन भर की उजरत होती है।

 कैसे करूँ शुक्रिया तेरी मेहरबानी का
मेरे खुदा...
मुझे माँगने का सलीका नहीं है,
पर तू देने की हर अदा जानता है।

 अकेले करना पडता है,
सफर जहां में कामयाबी के लिए,
काफिला और दोस्त
अक्सर कामयाबी के बाद ही बनते हैं। 

 कमजोरियाँ मत खोज मुझमें...
मेरे दोस्त,
एक तू भी शामिल हैं...
मेरी कमजोरियों में।

 इस सफर में नींद ऐसी खो गयी
हम ना सोये, रात थक कर सो गयी...

 मुसीबतों से निखरती है शख्सियत यारों...
जो चट्टानों से न उलझे,
वो झरना किस काम का...।

 एक बार तो यूँ होगा
थोडा सा सुकूँ होगा...
न दिल में कसक होगी
न सर में जुनूँ होगा...।

 चलो आज फिर दिखावा करते हैं
तुम पूछो कैसे हो?
मैं कहूँ ’सब ठीक’

 सुकून मिलता हैं,
दो लफ्ज कागज पर उतार कर..
चीख भी लेता हूँ
और आवाज भी नहीं होती।

==============================================

From Editor's desk

जर तुमच्याकडे Hindi, english, किंवा marathi भाषेमध्ये काही article, स्टोरी, किंवा कविता जी तुम्हाला share करायची आहे. तर कृपया ती माहिती आपल्या फोटोसोबत (फोटो नसला तरी चालेल) आम्हाला E-mail करा. आमचा email Id आहे : Swapnwel@rediffmail.com    
        आम्ही त्याला तुमच्या नाव व फोटोसहित या ब्लॉग वर PUBLISH करु
. Thanks!

Saturday, April 29, 2017

माझ्या मराठा बांधवांनो

माझ्या मराठा बांधवांनो
(नाही नाही मला मराठी नाही " मराठाच " म्हणायचं आहे )
विशेषतः शिवभक्तांनो, शिवप्रेमींनो' सिंहाच्या जबड्यात हात घालून दात मोजणारांनो आणि सोबतच सो काॕल्ड हुच्चशिक्षितांनो

आठवतय का सहा महिन्यापूर्वी नगर जिल्ह्यातल्या एका शाळकरी मुलीवर सामूहिक बलात्कार झाला होता.नाही आठवत? अरे ती ती कोपर्डीतली मुलगी तुमच्या मराठा जातितली...हं आत्ता आठवलं नं.नाही म्हटलं आजच्या या अभद्र काळात कुठलीही गोष्ट ध्यानात राहायलाही जातीचाच संदर्भ द्यावा लागतो.तेही खरचय म्हणा जात हा फॕक्टर जळूसारखा तुमच्या माझ्या मनाला चिकटलाय!चिकटवलाय अगदी जन्मापासूनच .
तर असो...तुम्हांला कोपर्डीतली तुमची जिजाऊची लेक आठवली हे बरच झालं.आणि पुढे हेही आठवत असेल की ती पिडीत मुलगी तुमच्या जातीतली आहे हे कळल्यावर ' तुम्हारा खून वगैरे खोल उठा था '.तळपायाची आग मस्तकाला गेली होती. अत्याचार करणाऱ्यांविरोधात तुम्ही तुमच्या तलवारी उपसल्या होत्या...वगैरे वगैरे.ती तुमच्या जातीतली आहे म्हणून तिच्यावरच्या अत्याचाराविरूद्ध तुमच्या रक्ताला काही काळापुरत्या तरी उकळ्या फुटल्या होत्या.तर असो..हे ही नसे थोडके. त्याबद्दल तुमचं मनपूर्वक अभिनंदन. तुम्ही एकत्र आलात मोर्चे काढले..सरकारला निवेदनं दिली.तुम्ही तुमचं काम केलतं.
            तर काय झालय की काल लातूर जिल्ह्यातील एका मुलीनं आत्महत्या केलीय.तुम्ही म्हणाल अशा आत्महत्या तर राजरोज घडतात.आम्ही काय करू.?ती मुलगी तुमच्या " मराठा जातीतली आहे." कोपर्डीतल्या मुलीसारखा काय तिच्यावर दुसऱ्या जातीतल्यांकडून अत्याचार वगैरे झाला नाहीय.किंवा कुणाच्या  छेडछाडीला कंटाळून तिने जीवन संपवलेलं नाहीय.तर तिने तुमच्या जातीतल्या मुलीला लग्नात दिल्या जाणाऱ्या  भरमसाठ हुंडापद्धतीला कंटाळून आपल्या मौल्यवान जीवनाचा शेवट केलेला आहे.विश्वास नाही बसत.तुम्ही तिची सुसाईड नोट वाचा म्हणजे विश्वास बसण्याची शक्यता आहे.

" मी शितल व्यंकट वायाळ चिठ्ठी लिहिते की वडील मराठा कुणबी कुटुंबात जन्मले.शेतात पाच वर्षांपासून नापिकी असल्यामुळे कुटुंबाची स्थिती हलाकीची आहे.माझ्या दोन बहिणींचे लग्न  ' गेटकेन ' ( साध्या पद्धतीने ) करण्यात आले.परंतु माझे लग्न करण्यासाठी दोन वर्षांपासून बापाची दरिद्री संपत नव्हती.कर्जही मिळत नव्हते.तरी बापावरील माझे ओझे कमी करण्यासाठी व मराठा समाजातील रूढी परंपरा,देवाण-घेवाण कमी करण्यासाठी मी स्वखुशीने आत्महत्या करत आहे."

तिच्या आत्महत्येचं कारण डोक्यात न शिरण्याएवढे बाळबोध तुम्ही नक्कीच नाही आहात. मग आता उसळतय का रक्त? गेली का तळपायाची आग मस्तकात?कोपर्डीतली मुलगी तुमच्या जातीची होती.तिच्यावर अत्याचार करून तिला संपवणा-यांविरूध्द तुम्ही तलवार उपसली होती.शितलच्या आत्महत्येला जबाबदार असणाऱ्यांविरूध्द उपसा न तलवार आता.तिच्या आत्महत्येला जबाबदार तुमच्या जातीतल्या रूढी परंपराच आहेत नं.मग करा न त्या आघोरी प्रथांविरूद्ध एल्गार.कोपर्डीतल्या प्रकरणाची पुनरावृत्ती होवू नये म्हणून तुम्ही लाखोंची मोर्चेबांधणी केली आता हजारोंनी नाहीतर गेलाबाजार शेकड्यांनी तर एकत्र या.करा उभी हुंडाविरोधी पुरूष संघटना.टाका बहिष्कार बाजारू विवाहपद्धतीवर.आहे हिंमत?की " माझी इच्छा नाही बुवा हुंडा घ्यायची घरच्यांचाच खूप आग्रह आहे हुंड्याचा आणि हौसेमौजेचा."असा डाॕयलाॕग मारून घरच्यांच्या पदराखाली जावून लपणार आहात.?

तुम्ही मर्द मराठी मावळे..शिवबाचे अवतार..सिंहाच्या जबड्यात हात घालून दात मोजणा-या संभाजीचे वारसदार नं.मग कुठं गेलेत तुमचे सिंहाचे दात मोजणारे हात?
गळ्यात भगव्या माळा आणि कपाळावर भगवा नाम ओढून कुणी शिवासंभाचे अवतार होत नसतं भावांनो त्यासाठी त्यांच्याइतकी वैचारिक उंची असावी लागते.

बापाकडे हुंड्यासाठी,देण्याघेण्यासाठी पैसे नाहीत.शेतात वर्षानुवर्षे काही पिकत नाही.पिकलं तरी सरकार पूरेसा भाव देत नाही अशामुळे बापाला कुणी कर्ज देत नाही म्हणून तिचं  लग्न जमत नाही.(आणि " लग्न म्हणजे तर एका मुलीच्या आयुष्याची इतिकर्तव्यता." हे तुम्ही आणि तुमच्या पूर्वजांनीच तिच्या मनामनावर गोंदवलय.मग तिला लग्न म्हणजेच आपल्या आयुष्याचं कल्याण असं वाटलं तर दोष तिचा नाही.तिच्या मनात तशा विचारांचं बिज रूजवणा-या तुमच्या समाजाचा,तुमच्या समाजातल्या थोरा-मोठ्यांचा आहे.)म्हणून तिने बापावरचा भार हलका करण्यासाठी स्वतःला संपवलं.याला जबाबदार असणाऱ्यांविरूद्ध तुम्ही करणार आहात का एल्गार आता?आपल्या जातीतली जिजाऊची लेक जर या कुप्रथेचा बळी जात असेल तर तिच्या आत्महत्येस जबाबदार असणाऱ्यांना लटकवणार नाहीत का फासावर ?.जीव तर कोपर्डीतल्या तुमच्या भगिणीचाही गेलाय आणि लातूरच्या शितलचाही गेलाय फक्त कारणं वेगळीयेत.दोघीही तुमच्या सो काॕल्ड मराठा जातीतल्याच आहेत.मग काय प्राॕब्लेमय.?की तुमच्या समाजातल्या अजून काही शितलनी या अघोरी हुंडापद्धतीमुळे लग्न जमत नाही म्हणून आत्महत्या करण्याची वाट पाहणार आहात तुम्ही .??

" कोपर्डी घटनेच्या विरोधातल्या मोर्च्यामध्ये फक्त मुक्याने चालायचं तर होतं.कचरा गोळा करायचा होता.पाणीवाटप,चहा वाटप करायचं होतं म्हणून आम्ही सहभागी झालो होतो.हुंड्याविरोधात आवाज उठवायचा म्हणजे स्वतःच्या घरावरच धोंड येणार की .इथं साध्या गुरंराख्याला लाखलाख हुंडा येतोय आणि आम्ही तर सहज पाचसहा लाखाचे धनी.हुंड्याविरोधात बोलायचं म्हणजे लग्नातल्या मानपानाला,प्रतिष्ठेला,हौसेमौजेला आम्ही मुकायचं का.?आमच्या आईबापानं आमच्या शिक्षणासाठी खर्च केलेला पैसा कुठून वसुल करणार आम्ही?काहीतरीच काय हुंडा घेवू नका म्हणे" 
आताही तुमचा मेंदू जर असाच वैचारिक दरिद्रीपणा  दाखवणार असेल तर कुठल्याच मुलीवरच्या अत्याचाराविरोधात तोंडातून ब्र काढायचाही तुम्हांला अधिकार नाही.तुम्ही त्या बाबतीत नालायक आहात.

तुमच्या झोळीत धोंडा पडणार म्हटल्यावर नाही तुमचं रक्त गरम होणार.ना की तुमच्या तलवारी सळसळणार.जिथे एका आण्याचीही झळ तुमच्या खिशाला बसत नाही तिथे तुम्ही समाजकार्याचा कोरडा आव आणणार.आपल्या कर्तृत्वाचे झेंडे फडकवण्याच्या पोकळ वल्गणा करणार.होय न ? पटत नाही माझं म्हणणं?? एक काम करा.आरशात स्वतःचा चेहरा पाहा. शून्य मिनिटात माझा शब्द न् शब्द तुम्हांला खरा वाटेल.(आणि तेही खरच तुम्ही शिवासंभाचे मावळे असाल तर ) आणि आरशात पाहूनही जर तुम्हांला स्वतःचा चेहरा ओळखता येत नसेल तर तुम्ही ख-या अर्थाने नामर्द आहात.
             
तुम्हांला फुकटची हौसमौज हवीय.सास-याच्या जीवावर स्वतःची गांडा लाल करून घ्यायचीय.चारचौघात बडेजावपणानं हुंड्याचे आणि सोन्याचे आकडे मिरवायचेत.आणि शक्य झालं तर बुडाखाली बुलेटसुद्धा हवीय तुम्हांला रूखवतात.पण पोरीचा चहूबाजूंनी झोडपून निघालेला शेतकरी बाप या तुमच्या डामडौलाची तजबिज कसा करत असेल याचा विचार तरी शिवतो का तुमच्या मनाला."आम्ही नकोच म्हणतो पण मुलीकडचेच ऐकत नाहीत." चिडून हा बचावात्मक पवित्राही तुम्हांला घ्यावासा वाटतो.पण तुम्ही अशा गोष्टींना " नको " म्हणण्याची सवय का लावून घेत नाही स्वतःला? " आम्ही मागणार नाही पण जे देईल त्याला नाही म्हणणार नाही." या तुमच्या भूमिकेमुळेही ही देण्याघेण्याच्या प्रथेला अधिकाधिक खतपाणी मिळत जातय. " त्या अमक्याच्या पोराला एवढा हुंडा आला.एवढं सोनं आलं.आमच्या पोराला तर ह्याहून जास्त आम्ही घेणार ही तुमच्या आईबापाची मानसिकता तुमच्याशिवाय दुसरं कुणीही बदलू शकत नाही माझ्या भावांनो.
मला तर तुमच्यापेक्षा आदिवासी लोक अधिक वैचारिक उंचीचे वाटतात.शक्य झालं तर शिका त्यांच्याकडून काही.

आज लातूरच्या शितलने आत्महत्या केली.उद्या तुमच्या गावातली तुमच्या शेजारची  एखादी मुलगी हा चुकीचा मार्ग पत्करेल.तेव्हाही नुसत्या बातम्या वाचू असेच षंढासारखे गप्प बसणार आहात की जिजाऊच्या लेकीवर ही वेळ का आली यावर काही आत्मचिंतन करणार आहात माझ्या भावांनो.?

ता.क.--.आमच्या जातीतल्या गोष्टीवर बोलण्याचा काय अधिकार आहे.असा प्रश्न उपस्थित होण्याआधी मीच सांगते की माझ्या जातीतल्या वाईट गोष्टींवर बोलण्याचा मला पूरेपूर अधिकार आहे.

-- कविता ननवरे
kavitananaware3112@gmail.com

==============================================

From Editor's desk

जर तुमच्याकडे Hindi, english, किंवा marathi भाषेमध्ये काही article, स्टोरी, किंवा कविता जी तुम्हाला share करायची आहे. तर कृपया ती माहिती आपल्या फोटोसोबत (फोटो नसला तरी चालेल) आम्हाला E-mail करा. आमचा email Id आहे : Swapnwel@rediffmail.com   
        आम्ही त्याला तुमच्या नाव व फोटोसहित या ब्लॉग वर PUBLISH करु
. Thanks!

Tuesday, April 25, 2017

Social Welfare Department

Scheduled Caste, Tribes, Nomadic Tribes, Special Backward Class, Other Backward Classes, Persons with Disabilities etc. Take advantage of the components of educational, financial, social, personal and family benefits, so that their life can be enhanced and they can take advantage of all the facilities. For this, Maharashtra Government has implemented various schemes for the weaker sections of the society through the welfare department. Let's see what they are ...
Shelter plan
In this scheme, every beneficiary will get Rs. 47000. Grant is approved. In this case, the beneficiary wants to spend 3000 expenses. Deposits can be deposited in cash or labor. For this scheme, backward class beneficiaries in rural areas should be homeless or landless, or if their names are in the house, then they should be from the field.
Scholarship scheme
Under this scheme, scholarships are given to backward class students. There is no income requirement for this scheme. Scholarships are given to the first two students and at least 50% marks as per the merit of each class in each class. Scheduled Castes etc. from this scheme Students who are in the 5th to 10th level will get Rs. 1000 / - as well as Vimukta Jati and Nomadic Tribes. 5th to E. Students of 7th get a scholarship of Rs 500.
Dalit Residential Improvement Scheme
Under this scheme, sanitation facilities, water supply, community shrines, internal roads, drains etc. in the dalit habitations of rural areas. The aim of this scheme is to improve the status of Dalit population by arranging it. Under this scheme, a grant of up to 10 lakh rupees per gram of the population is given in every village.
Homework scheme
The people who are baseless under this scheme. Individuals who do not have any kind of support can benefit from this scheme. Under the scheme, Social Welfare Department will issue Rs. 500 As such, a valid number is provided by the government.
Plan for disabled people
1. Providing artificial limbs
The artificial limbs supply is necessary for the disabled to reduce their disability, their movements. The limit for this limit is Rs. It is up to 3000.
2. Vocational training
Financial Assistance is provided to physically handicapped professional training to start their own business.
3. Quality Award for students with disabilities
The students of each of the 10th and 12th passed students of the blind and hapless, osteogenous classes, conducted by the Departmental Examination Board, 1000 cash award award is given.
==============================================
From Editor's desk
If you have any article, story, or poem in Hindi, english or Marathi, which you want to share. Please email us with that information (if you do not have a photo) with your photo. Our email address is: swapnwel@rediffmail.com
We'll PUBLISH this blog with your name and photo
. Thanks!

Sunday, April 23, 2017

बाप

मेरे कंधे पर बैठा मेरा बेटा
जब मेरे कंधे पे खड़ा हो गया
मुझी से कहने लगा ';
देखो पापा में तुमसे बड़ा हो गया';
मैंने कहा ';बेटा इस खूबसूरत ग़लतफहमी में भले ही जकडे रहना
मगर मेरा हाथ पकडे रखना';
';जिस दिन यह हाथ छूट जाएगा
बेटा तेरा रंगीन सपना भी टूट जाएगा';
';दुनिया वास्तव में उतनी हसीन नही है
देख तेरे पांव तले अभी जमीं नही है';
';में तो बाप हूँ बेटा
बहुत खुश हो जाऊंगा
जिस दिन तू वास्तव में मुझसे बड़ा हो जाएगा
मगर बेटे कंधे पे नही ...
जब तू जमीन पे खड़ा हो जाएगा!!
ये बाप तुझे अपना सब कुछ दे जाएगा ! और
तेरे कंधे पर दुनिया से चला जाएगा !!.

==============================================

From Editor's desk

जर तुमच्याकडे Hindi, english, किंवा marathi भाषेमध्ये काही article, स्टोरी, किंवा कविता जी तुम्हाला share करायची आहे. तर कृपया ती माहिती आपल्या फोटोसोबत (फोटो नसला तरी चालेल) आम्हाला E-mail करा. आमचा email Id आहे : Swapnwel@rediffmail.com   
        आम्ही त्याला तुमच्या नाव व फोटोसहित या ब्लॉग वर PUBLISH करु
. Thanks!

Saturday, April 22, 2017

आजीबाईचा बटवा : तुळस

         तुळस म्हणजे पवित्र वनस्पती तसेच तुळस सहज प्राप्त होणारी परंतु उच्चकोटीचे औषधी गुणधर्म असणारी वनस्पती आहे. तिचे पान, खोड बी, सर्वच औषधी आहे. तुळस पूजनीय वनस्पती असून तुळशीमुळे सभोवतालचे वातावरण स्वच्छ आणि निरोगी राहण्यास मदत होते. समुद्र मंथनाच्या वेळी अमृताचे काही थेंब जमिनीवर पडले आणि त्यातून तुळस निर्माण झाली अशी तुळशीच्या उत्त्पत्तीविषयी पुराणात कथा सांगितलेली आहे. तुळशीचे एकूण 5 प्रकार आहेत. कृष्ण तुळस, दहीद्र तुळस, राम तुळस, बाबी तुळस आणि तुकाशामीय तुळस. तुळशीचे अन्य गुणधर्म जाणून घेऊयात...

👉 रोज सकाळी उठल्यानंतर तुळशीच्या रस पिल्याने तुमची स्मरणशक्ती वाढते.

👉 ताप आल्यावर तुळशीचा रस पिल्यानंतर ताप कमी होतो.

👉 मलेरीया आणि डेंग्यू झाल्यानंतर ही तुळशीचा रस पिल्यावर आराम मिळतो .

👉 गजकर्ण आणि कोड यासारख्या तसेच त्वचा रोगांवर उपचार तुळशीचा रस लावला जातो.

👉 रोग प्रतिकारशक्ती वाढवण्यासाठी आणि वारधक्य कमी करण्यासाठी तुळशीचा रस पिल्याने फायदा होतो.

👉 तुळशीमध्ये इगेनॉल हे द्रव्य असल्याने मधुमेह रोगावर नियत्रंण मिळवण्यासाठी फायदा होतो.

👉बारीक ताप, खोकला, सर्दी या विकारात तुळस गुणकारी आहे तसेच तुळशीची पाने डासांना दूर पळवितात.

👉 मूळव्याध, दम, कोरडी खरुज , कावीळ, केस गळणे, क्षयरोग अश्या अनेक रोगांवर तुळस गुणकारी आहे.

👉 रोज सकाळी स्नान केल्यानंतर तुळशीच्या झाडासमोर बसून दीर्घ श्वसन केल्यास आरोग्य सुधारेल.

👉 कोलायटीस , अंग दुखणे, सर्दी पडसे, पांढरे कडे, मेदवृद्धी, डोकेदुखी यावर तुळस गुणकारी औषध आहे
==============================================

From Editor's desk

जर तुमच्याकडे Hindi, english, किंवा marathi भाषेमध्ये काही article, स्टोरी, किंवा कविता जी तुम्हाला share करायची आहे. तर कृपया ती माहिती आपल्या फोटोसोबत (फोटो नसला तरी चालेल) आम्हाला E-mail करा. आमचा email Id आहे : Swapnwel@rediffmail.com   
        आम्ही त्याला तुमच्या नाव व फोटोसहित या ब्लॉग वर PUBLISH करु
. Thanks!

Wednesday, April 19, 2017

Lets accept the change

           आपल्या आयुष्यात सतत बदल होत असतात कधी परिस्थितीत, कधी माणसांत, कधी नातेसंबंधात, कधी आजूबाजूच्या परिस्थितीत आणि दुर्दैवाने या सार्‍यावर आपण प्रत्येकवेळी नियंत्रण ठेवू शकूच असे नाही. प्रत्येक गोष्ट आपल्याच मनाप्रमाणे घडवून आणू शकूच असे नाही. त्यामुळे झालेल्या बदलाचा त्रास करून घेण्यापेक्षा थोडी तडजोड केली तर आपण अनेक समस्यांपासून दूर राहू शकतो. मानसशास्त्र सुकर आयुष्य जगण्यासाठी नेहमी आपल्याला असं सांगत की, प्रथम परिस्थिती बदलण्याचा प्रयत्न करा. पण परिस्थिती बदलणं शक्य नसेल तर प्रथम स्वतःमध्ये बदल करा’
                
              मित्रांनो बारकाईने विचार केलात तर आपल्या असं लक्षात येईल की, बर्‍याचदा ही तडजोड किंवा अ‍‍ॅडजेस्टमेंट करण्यात निर्माण होणारा अडसर म्हणजे आपला इगो अर्थात आपला ’अहम् भाव’. माझ्या अहम् भावाला धक्का लागेल असे जेव्हा आपल्याला जाणवायला लागते तेव्हा आपण तडजोड करणे नाकारतो. आपला अहम् भाव दुखावला जाऊ नये म्हणून परिस्थिती बदलण्याच्याच मागे लागतो. परिस्थिती किंवा माणसांनीच आपल्यासाठी बदलले पाहिजे असा आपला अट्टहास असतो आणि हा अट्टहास पुरा करण्याच्या प्रयत्नातूनच मग समस्या निर्माण होतात. आपल्या नकळत आपली मतं समोरच्यावर लादण्याचा प्रयत्न करू लागतो, त्यांच्या भावना, मन दुखवायला लागतो. कारण आपल्याला आपला अहम् कोणत्याही परिस्थितीत दुखवायचा नसतो.
               पण मित्रांनो एक लक्षात घ्या, ’बदल हा सृष्टीचा नियम आहे.’ सगळेच दिवस सारखे नसतात. मग तुम्ही मी या नियमाला अपवाद कसे असू शकतो. बदल होणार हे तर सत्यच आहे. प्रश्‍न इतकाच आहे की, हे बदल आपण कसे स्वीकारतो. चांगले बदल अर्थातच आपण आनंदानेच स्वीकारतो. पण काही बदल नकोसे वाटणारे, त्रास देणारे, दुःख देणारे असले तरी आपली सद्सद्विवेकबुद्धी जागृत ठेवून, परिस्थितीचा, समोरच्या व्यक्तीचा, तिच्या भावनांचा विचार करून कमीत कमी त्रास करून घेणे अनिवार्य असते. आपला अहम् दुखावला जाऊ नये या भावनेतून परिस्थितीचा अस्विकार केलात किंवा ती बदलण्याचाच अट्टहास केला तर समस्या निर्माण होणं उघडच आहे.
              त्यामुळे परिस्थितीचा योग्य तो विचार करूनच आपण तडजोड करायला हवी. बदलांचा खुल्या दिलाने स्वीकार आणि अंगिकार केल्यामुळे आपला अहम् भाव दुखावणार तर नाहीच उलट समस्या सोडवल्याचे समाधान तुम्हाला वेगळा आनंद देईल...
==============================================
From Editor's desk
जर तुमच्याकडे Hindi, english, किंवा marathi भाषेमध्ये काही article, स्टोरी, किंवा कविता जी तुम्हाला share करायची आहे. तर कृपया ती माहिती आपल्या फोटोसोबत (फोटो नसला तरी चालेल) आम्हाला E-mail करा. आमचा email Id आहे : Swapnwel@rediffmail.com   
        आम्ही त्याला तुमच्या नाव व फोटोसहित या ब्लॉग वर PUBLISH करु
. Thanks!

Tuesday, April 18, 2017

शायरी भाग: ११

👉 हर गम की दवा नहीं होती,
क्या होता जो दुआ नहीं होती,
बे-खौफ लोग तोड़ देते हैं दिल, ये सोच कर,
की इस जुर्म की कोई सजा नहीं होती...!

👉 ज़िन्दगी को खुशनुमा बनाने में रह गए,
हर किसी के गम को मिटाने में रह गए,
समझा ना किसी ने हमें अपना और,
हम सबको अपना बनाने में रह गए...

👉 हर उदासी दिल पर छाई हुई,
हर खुशी है मुझसे घबराई हुई,
और क्या रखा है ज़िन्दगी के दामन में,
चंद कलियाँ हैं वो भी मुरझाई हुई...

👉 अभी सूरज नहीं डूबा जरा सी शाम होने दो,
मैं खुद लौट जाऊंगा मुझे नाकाम होने दो,
मुझे बदनाम करने का बहाना ढूंढते हो क्यों,
मैं खुद हो जाऊंगा बदनाम पहले नाम होने दो...

👉 ये दुनिया वाले भी बड़े अजीब होते हैं,
कभी हमसे दूर तो कभी करीब होते हैं,
दर्द ना बताएं तो हमें कायर कहते हैं,
और दर्द बता दें तो शायर कहते हैं...!

👉 ना संघर्ष न तकलीफ,
तो क्या मज़ा है जीने में,
बड़े-बड़े तूफ़ान थम जाते हैं,
जब आग लगी हो सीने में...!

👉 हम चाहे तो भी भुला नहीं सकते,
तेरी यादों से दामन छुड़ा नहीं सकते,
तेरे बिना जीना एक पल भी नामुमकिन है,
तुम्हें चाहते हैं इतना बता नहीं सकते...!

👉 दिल की आवाज़ को इज़हार कहते हैं,
झुकी निगाह को इकरार कहते हैं,
सिर्फ पाने का नाम इश्क नहीं होता,
कुछ खोने को भी प्यार कहते हैं...
==============================================

From Editor's desk

जर तुमच्याकडे Hindi, english, किंवा marathi भाषेमध्ये काही article, स्टोरी, किंवा कविता जी तुम्हाला share करायची आहे. तर कृपया ती माहिती आपल्या फोटोसोबत (फोटो नसला तरी चालेल) आम्हाला E-mail करा. आमचा email Id आहे : Swapnwel@rediffmail.com   
        आम्ही त्याला तुमच्या नाव व फोटोसहित या ब्लॉग वर PUBLISH करु
. Thanks!

Monday, April 17, 2017

वीर गोरखा सैनिक

            गोरखा सैनिकांबद्दल तुम्ही सर्वजण ऐकून असालच. त्यांच्या साहसाच्या शौर्याच्या गाथा ऐकताना आजही अंग अंग रोमाचून उठतं. भारतीय सैन्याचे सेनाध्यक्ष राहिलेले सॅम मॅनेकशॉ यांनी गोरखा सैनिकांबद्दल किती सुंदर वर्णन करून ठेवलंय ते म्हणतात,

जर एखादा व्यक्ती म्हणत असेल की मला मरणाची भीती नाही तर त्या व्यक्तीबद्दल दोन शक्यता असू शकतात. एक म्हणजे तो व्यक्ती खोटं बोलतोय आणि दुसरं म्हणजे तो व्यक्ती गोरखा असला पाहिजे.


       गोरखा सैनिकांच्या निडरतेची चुणूक दाखवणार हे वाक्य तंतोतंत खरं आहे हे सिद्ध करणारी एक घटना आज आम्ही तुम्हाला सांगत आहोत.

                 दीपप्रसाद पुन नावाचा एक गोरखा सैनिक आहे. ब्रिटीश आर्मीच्या रॉयल गोरखा रायफल्सतर्फे २०१० मध्ये त्याची रवानगी अफगाणीस्तानमध्ये करण्यात आली. तो सप्टेंबरचा महिना होता. दीपप्रसाद कडाक्याच्या थंडीत हेलमंद नावाच्या प्रांताजवळील चौकीत ड्युटीवर होता. तेवढ्यात त्याला चाहूल लागली आणि त्याच्या लक्षात आले की काही तालिबान्यांनी चौकीला चारी बाजूंनी घेरले आहे. नक्की किती तालिबानी आपल्या प्राणाचा घोट घेण्यासाठी टपले आहेत याची कल्पना त्याला काही येत नव्हती. परंतु त्यांची संख्या जास्त आहे हे त्याला कळून चुकले होते.

           एक गोरखा सैनिक असल्याने अश्यावेळेस घाबरून न जाता त्याने स्वत: मोर्चा सांभाळायचे ठरवले. दुर्दैवाने त्या रात्री चौकीवर त्याच्या सोबतही कोणी नव्हते. एक तर मारायचं किंवा मरायचं असा विचार करून दीपप्रसादने तालिबान्यांना कडवी झुंज देण्यास सुरुवात केली. तालिबानी देखील त्याच्यावर एके-47 चा वर्षाव करू लागले. पण दीपप्रसाद मात्र शांतपणे एक एका तालिबान्याला टिपत होता. ही धुमश्चक्री जवळपास अर्धा तास सुरु होती. दीपप्रसादने ग्रेनेड आणि इतर शस्त्रांचा वापर करून तालिबान्यांवर जोदार हल्ला चढविला. अचानक तालिबान्यांच्या बाजूने होणारा प्रतिकार थांबला. एव्हाना गोळ्यांचा आवाज ऐकून दीपप्रसादचे साथीदार देखील घटनास्थळी येऊन दाखल झाले. पण पाहतात तो काय? चौकीभोवती तब्बल ३० तालिबानी मृतावस्थेत आढळून आले.

त्या प्रसंगाची आठवण झाली की दीपप्रसाद सांगतो,

माझ्याकडे काहीच पर्याय नव्हता. ती परिस्थिती “मरा किंवा लढा” या प्रकारची होती आणि मरणाची भीती नसल्याने मी लढलो आणि त्यात यशस्वी झालो ही देवाची कृपा!

               दीपप्रसादच्या या अतुलनीय साहसाचा किस्सा संपूर्ण ब्रिटीश आर्मीमध्ये आणि जगातील इतर देशांच्या लष्करामध्ये वाऱ्यासारखा पसरला. प्रत्येकजण त्याचं कौतुक करत होता. ब्रिटनची महाराणी एलिझाबेथ दुसरी हिच्याकडून बकिंगहम पॅलेसमध्ये त्याला Conspicuous Gallantry Award या सन्मानाने गौरवण्यात आले.

           दीपप्रसादचा जन्म नेपाळमधला! सध्या तो इंग्लंडमधील अॅशफोर्डमध्ये वास्तव्यास आहे. त्याचे वडील आणि भाऊ हे देखील गोरखा सैनिकच होते. त्यांच्याकडूनच प्रेरणा घेत तो लष्करात सामील झाला आणि ब्रिटीश आर्मीच्या गोरखा रेजिमेंटमध्ये त्याची निवड   झाली 


Sunday, April 16, 2017

🔲🔳🔲 भीतीला दूर ठेवायचे आहे का? 🔲🔳🔲

    जगातील अनेकजण फक्त भीतीमुळेच पराभूत होतात. आपण जितके खोलवर विचार करणार तितकी भीती मोठी वाटेल. भीतीचा सामना करायचा एकच उपाय आहे, तिच्या समोर ठामपणे उभे राहा. पुढील काही गोष्टींमुळे तुम्हाला भीती नक्की दूर करता येईल...!

( वाचा #प्रिये या लोकप्रिय #टॅग विषयी )

👉 मन जे सांगते तेच ऐका :
विशेषत: तुमच्यासाठी योग्य काय आहे ते पहा. दुसर्‍यांचे म्हणणे ऐका, पण निर्णय तुम्हीच घ्या. तुमचे मन जे सांगते तेच ऐका. कोणत्याही गोष्टीला एक उपाय नसतो हे लक्षात ठेवा. सर्व वाईट गोष्टींवर विजय मिळवायचा असेल तर मनातील भीतीमुळे पराभव होऊ देऊ नका.

👉 आपल्याला सर्वश्रेष्ठत्व द्या :
आपल्यासंदर्भात कठोर बनू नका. कारण कठोर होण्यासाठी दुसरे खूप आहेत. आपण आपल्याला सर्वश्रेष्ठत्व द्या, बाकी सर्व सोडून द्या. स्वत:ला सांगा, मी सर्वश्रेष्ठ काम करीत आहे. माझ्याकडे जे ही आहे ते सर्वश्रेष्ठ आहे. स्वत:चा सन्मान करा आणि विश्वास ठेवा. कोणतेही काम आपण करू शकतो. काम करताना होणार्‍या चुकांमुळे तुमचे प्रयत्न दिसतील. आपण चांगले नाहीत, ही भीती नकोच.
👉 स्वत:ला तयार करा :
चांगली संधी येईल याचा विचार करून जीवनात थांबता येणार नाही. जर तुम्हाला ठाऊक नसेल की, लक्ष्य कुठे आहे, तर भरकटण्याची शक्यता आहे. म्हणून यासाठी स्वत:ला तयार करा आणि पुन्हा लक्ष्यापर्यंत जाण्याचे प्रयत्न करा. ध्येयासाठी भीती बाळगू नका

👉 कम्फर्ट झोन सोडा :
अनेक वेळा तुम्ही जुन्या मार्गावरून जात असतात आणि ते बदलू इच्छित नसतात. त्यामुळे ज्या गोष्टी तुम्हाला माहीत नाही त्याची तुम्हाला भीती वाटेल. त्यामुळे तुम्ही तुमचे स्वप्न आणि लक्ष्य उद्यावर सोडून देता. असे करताना तुम्ही तुमची संधी वाया घालवतात. कारण तुम्ही तुमचा कम्फर्ट झोन सोडत नाहीच. त्यामुळे तुम्ही कारणे देतात आणि जेव्हा करायचे असते तेव्हा संधीचा फायदा घेत नाही. बदल आणि कम्फर्ट झोन सोडण्याची भीती नको.

👉 योग्य विचारांच्या लोकांची संगत :
तुम्ही कोणाशी किती संबंधित आहात याचा प्रभाव तुमच्या जीवनावर पडत असतो. जेव्हा तुम्हाला काही व्यक्तींकडून सातत्याने दु:ख मिळते तेव्हा त्यांच्यापासून लांब होणेच योग्य असते. त्यामुळे अशा लोकांच्या सानिध्यात रहा, जे तुम्हाला प्रेरणा देत राहतील.   

👉 स्वत:ला आनंदी ठेवा :
तुम्ही आनंद आपल्यातून बाहेर शोधत असाल तर तो मिळणार नाही. जितका जास्त बाहेर शोध घ्याल तितका तो आत लपण्याचा प्रयत्न करेल. शांततेने बसा. आपल्या सर्वात मोठ्या इच्छेचा विचार करा आणि ती पूर्ण करण्याचे मार्ग स्वत: शोधा. जेव्हा आपले डोळे उघडतील तेव्हा रोज स्वत:ला आनंदी ठेवण्याची क्षमता आपल्यात असल्याचा विश्वास ठेवा.
==============================================

From Editor's desk

जर तुमच्याकडे Hindi, english, किंवा marathi भाषेमध्ये काही article, स्टोरी, किंवा कविता जी तुम्हाला share करायची आहे. तर कृपया ती माहिती आपल्या फोटोसोबत (फोटो नसला तरी चालेल) आम्हाला E-mail करा. आमचा email Id आहे : Swapnwel@rediffmail.com   
        आम्ही त्याला तुमच्या नाव व फोटोसहित या ब्लॉग वर PUBLISH करु
. Thanks!

Saturday, April 15, 2017

#प्रिये


सध्या सगळीकडे “प्रिये”च्या कवितांचा धिंगाणा सुरु आहे. जो उठतोय तो आपापल्या वकूबाप्रमाणे या ट्रेण्डपाठी धावतोय. कधीतरी, कुणीतरी एखादी ओळ पोस्ट केली असेल आणि बघता बघता वणव्यासारखा हा ट्रेण्ड फेसबुकवरच्या मराठी वर्तुळात पसरला. तो कुणी सुरु केला, मला माहिती नाही. पण तुम्हांला एक माहितीये का, या ट्रेण्डचं मूळ काय आहे? या ट्रेण्डच्या मुळाशी आहे, एक हिंदी  हास्यकविता .कवितेतले शब्द तर दिलखेचक आहेतच, पण त्याची खरीखुरी हुकलाईन कॅची आणि सोबत अर्थपूर्णसुद्धा आहे.

कवी म्हणतो, “मुश्क़िल है अपना मेल प्रिये, यह प्यार नहीं है खेल प्रिये”!

ट्रेण्ड फॉलो करताय, तर मूळचे काव्यही माहिती करुन घ्या!!

तर सिच्युएशन अशी आहे की, हिंदीभाषिक पट्ट्यातला एक खेडवळ पोरगा पहिल्यांदाच मुंबईला काम शोधायला गेलाय. हा आपला हिरो! हिरो गबाळा आहे. मुंबईतली चमकधमक पाहून बुजलाय, बावरलाय. दैववशात तो एका मुंबईकर रमणीच्या प्रेमात पडतो. पोरगी नुसती नावालाच मुंबईकर आहे, आतून मात्र पक्की “बॉम्बे-गर्ल”! ती सुंदर, मॉड, कॉन्फिडंट अशी फॅशनिस्टा, तो आपला गावठी हिरो. तो प्रयत्न करतो, पण हे सालं काही आपल्याच्याने जमणार नाही, हे त्याच्या लक्षात येतं आणि तो तिला एक पत्र लिहितो. पत्रात काय लिहितो?

वाचा —

“तुम एम ए फ़र्स्ट डिवीज़न हो, मैं हुआ मैट्रिक फेल प्रिये,
मुश्किल है अपना मेल प्रिये, ये प्यार नहीं है खेल प्रिये,
तुम फ़ौजी अफ़सर की बेटी, मैं तो किसान का बेटा हूँ,
तुम राबड़ी खीर मलाई हो, मैं तो सत्तू सप्रेटा हूँ,

तुम ए. सी. घर में रहती हो, मैं पेड़ के नीचे लेटा हूँ,
तुम नई मारुति लगती हो, मैं स्कूटेर लंबरेटा हूँ,
इस कदर अगर हम चुप-चुप कर आपस मे प्रेम बढ़ाएँगे,
तो एक रोज़ तेरे डैडी अमरीश पुरी बन जाएँगे,

सब हड्डी पसली तोड़ मुझे भिजवा देंगे वो जेल प्रिये,
मुश्किल है अपना मेल प्रिये, ये प्यार नहीं है खेल प्रिये,
तुम अरब देश की घोड़ी हो, मैं हूँ गदहे की नाल प्रिये,
तुम दीवाली का बोनस हो, मैं भूखो की हड़ताल प्रिये,

तुम हीरे जड़ी तश्तरी हो, मैं almuniam का थाल प्रिये,
तुम चिक्केन-सूप बिरयानी हो, मैं कंकड़ वाली दाल प्रिये,
तुम हिरण-चौकरी भरती हो, मैं हूँ कछुए की चाल प्रिये,
तुम चंदन वन की लकड़ी हो, मैं हूँ बबूल की छाल प्रिये,

मैं पके आम सा लटका हूँ, मत मारो मुझे गुलेल प्रिये,
मुश्किल है अपना मेल प्रिये, ये प्यार नहीं है खेल प्रिये,
मैं शनी-देव जैसा कुरूप, तुम कोमल कन्चन काया हो,
मैं तन से मन से कांशी राम, तुम महा चंचला माया हो,

तुम निर्मल पावन गंगा हो, मैं जलता हुआ पतंगा हूँ,
तुम राज घाट का शांति मार्च, मैं हिंदू-मुस्लिम दंगा हूँ,
तुम हो पूनम का ताजमहल, मैं काली गुफ़ा अजन्ता की,
तुम हो वरदान विधता का, मैं ग़लती हूँ भगवांता की,

तुम जेट विमान की शोभा हो, मैं बस की ठेलम-ठेल प्रिये,
मुश्किल है अपना मेल प्रिये, ये प्यार नहीं है खेल प्रिये,
तुम नई विदेशी मिक्सी हो, मैं पत्थर का सिलबट्टा हूँ,
तुम ए के-सैंतालीस जैसी, मैं तो इक देसी कट्टा हूँ,

तुम चतुर राबड़ी देवी सी, मैं भोला-भाला लालू हूँ,
तुम मुक्त शेरनी जंगल की, मैं चिड़ियाघर का भालू हूँ,
तुम व्यस्त सोनिया गाँधी सी, मैं वी. पी. सिंह सा ख़ाली हूँ,
तुम हँसी माधुरी दीक्षित की, मैं पुलिसमैन की गाली हूँ,

कल जेल अगर हो जाए तो दिलवा देना तुम बेल प्रिये,
मुश्किल है अपना मेल प्रिये, ये प्यार नहीं है खेल प्रिये,
मैं ढाबे के ढाँचे जैसा, तुम पाँच सितारा होटल हो,
मैं महुए का देसी ठर्रा, तुम रेड-लेबल की बोतल हो,

तुम चित्र-हार का मधुर गीत, मैं कृषि-दर्शन की झाड़ी हूँ,
तुम विश्व-सुंदरी सी कमाल, मैं तेलिया छाप कबाड़ी हूँ,
तुम सोने का मोबाइल हो, मैं टेलीफ़ोन वाला हूँ चोँगा,
तुम मछली मानसरोवर की, मैं सागर तट का हूँ घोंघा,

दस मंज़िल से गिर जाऊँगा, मत आगे मुझे धकेल प्रिये,
मुश्किल है अपना मेल प्रिये, ये प्यार नहीं है खेल प्रिये,
तुम सत्ता की महारानी हो, मैं विपक्ष की लाचारी हूँ,
तुम हो ममता-जयललिता जैसी, मैं क्वारा अटल-बिहारी हूँ,

तुम तेंदुलकर का शतक प्रिये, मैं फॉलो-ओन की पारी हूँ,
तुम getz, matiz, corolla हो मैं Leyland की लॉरी हूँ,
मुझको रेफ़री ही रेहने दो, मत खेलो मुझसे खेल प्रिये,
मुश्किल है अपना मेल प्रिये, ये प्यार नहीं है खेल प्रिये,

मैं सोच रहा की रहे हैं कब से, श्रोता मुझको झेल प्रिये,
मुश्किल है अपना मेल प्रिये, ये प्यार नहीं है खेल प्रिये!!

ही ती मुळची कविता

माझे नवीन लेखन

खरा सुखी

 समाधान पैशावर अवलंबून नसतं, सुख पैशानं मोजता येत नसतं. पण, सुखासमाधानानं जगण्यासाठी पैशांची गरज पडत असतेच. फक्त ते पैसे किती असावेत ते आपल्...