जाहीर आवाहन

.       ��*साथी हात बढाना!*��

*महाराष्ट्र अंधश्रद्धा निर्मूलन समिती ही एक विवेकवादी जनचळवळ आहे.* चळवळीचे अध्वर्यू डॉ. नरेंद्र दाभोलकर यांच्या बलिदानानंतरही ही चळवळ खंबीरपणे लढत आहे.

आम्ही खालील चतु:सुत्रीच्या आधारे काम करतो.
*१) शोषण करणाऱ्या आणि फसवणूक करणाऱ्या अंधश्रद्धांना विरोध करणे.*

*२) वैज्ञानिक दृष्टीकोनाचा प्रचार, प्रसार आणि अंगिकार करणे.*

*३) धर्माची विधायक चिकित्सा करणे.*

*४) व्यापक परिवर्तनाच्या चळवळीशी जोडून घेणे.*

*राज्यात हजारो कार्यकर्ते स्वतःचा वेळ, श्रम आणि पैसा खर्च करून हे काम करत असतात.*

हे काम पटणारे, काम सुरू रहावे असे वाटणारे आणि शक्य झाले तर सहभागी होऊ इच्छिणारेही लाखो हितचिंतक आहेत. पण *कामाची व्यस्तता आणि प्राधान्यक्रम यामुळे अंधश्रद्धा निर्मूलनाच्या या चळवळीशी ते प्रत्यक्ष जोडून घेऊ शकत नाहीत.*

अशा *हितचिंतकांनी देणगी रुपाने या कामाशी जोडून घेण्याची विनंती आम्ही करत आहोत.*

आपण *किमान १००० रुपये देणगी देऊ शकता.* (अधिक दिल्यास आनंद आहे.) यामध्ये आपल्याला *₹ ४०० वार्षिक वर्गणीचे वार्तापत्र वर्षभर मिळेल.* (म्हणजेच प्रत्यक्षात आपण *प्रति महिना केवळ ₹ ५० याप्रमाणे वर्षभरासाठी ₹ ६००*  देणगी देता.)
ही देणगी *८० जी अंतर्गत कर सवलत* पात्र आहे.

तसेच संपूर्ण महाराष्ट्राभर दहा हजारहून अधिक वर्गणीदार असणाऱ्या *अंधश्रद्धा निर्मूलन वार्तापत्रात आपण जाहिरातही देऊ शकता.*

आपली *देणगी किंवा जाहिरात देण्याची इच्छा असल्यास संपर्क करावा.*

संपादक,
अंधश्रद्धा निर्मूलन वार्तापत्र,
एफ ४, कार्तिक अपार्टमेंट, 
राजर्षि शाहू नगर, सहारा चौक,
संजय नगर,
सांगली ४१६४१६
फोन / फॅक्स - ०२३३ २३१२५१२
ई मेल - ansvarta@gmail.com

जाहिरातीसाठी चेक - 'अंधश्रद्धा निर्मूलन वार्तापत्र' या नावाने काढावा,
तर
*८० जी अंतर्गत कर सवलत मिळण्यासाठी*
'अंधश्रद्धा निर्मूलन समिती महाराष्ट्र' या नावाने देणगीचा चेक काढावा.
सकारात्मक प्रतिसादाच्या प्रतिक्षेत विवेकवादी चळवळीतील एक सामान्य कार्यकर्ता
...कृष्णात कोरे,
८६००२३०६६० / ७०५८४०१०३१

सुंदर कविता: भाग २

*उमेदवारी_असावी_कुणाची !*

तळमळ पाहिजे समाजाची !
भावना असावी समाजसेवेची !
पद्धत असावी निस्वार्थ पणाची !
कामे करावी गरीबांची !
सत्ता नसावी नात्यागोत्यांची !
कामे करावी सर्वांची !
घमेंड नसावी पैशाची !
सवय असावी एकोप्याची !
पद्धत असावी तंटे मिटवण्याची !
भाषा नसावी काटा काढण्याची !
मैत्री असावी विरोधकाची !
लढाई व्हावी दिलदार पणाची !
किंमत राखावी जेष्ठांची !
मने जिंकावी कनिष्ठांची !
कामे फक्त नकोत
मर्जीतल्यांची !
निवडनुक व्हावी पक्या शब्दांची !
निवडून आल्यानंतर इकडुन तिकडे उड्या मारून थट्टा नसावी लोकशाहीची !
प्रामाणिकता जपावी जनतेच्या मताची !
मग गाठाल शिखरे यशाची !
नाही वेळ येणार तडजोडीची !
आणि हिंमतही होणार नाही कुणाला तुम्हाला पाडण्याची !
कामात कधीही आडवणुक करू नका कुणाची !
माणसे धरा जवळ सर्वच जाती पातीची !
मशाल पेटवा विकासाची !
भावना ठेवा बंधुत्वाची !
मग बघा तुमची क्रेज समाजातली !
सवय करा छोट्यांशीही सौजण्याने वागायची !
कष्टाने मिळवावी संपत्ती !
काधीही साथ देऊ नका भ्रष्टाचाराची !
हारलात तरी चालेल पण माणसे निवडा जीवाभावाची !
उमेदवारी असावी अशाच माणसाची !
मला वाटतं हीच कसोटी आहे सुजाण नेतृत्वाची !
नकोच उधळण पैशाची !
नकोच भीती दडपशाहीची !
हीच सनद नागरिकांची

===================================

** आम्ही असे शिकलो**

आयते शर्ट
ते बी ढगळ,
चड्डीला आमच्या
मागून ठिगळ !!

                     त्यावर करतो
                     तांब्यानी प्रेस,
                     तयार आमचा
                     शाळेचा ड्रेस !!
                                
खताची पिशवी
स्कूल बॅग,
ओढ्याचं पाणी
वाॅटर बॅग !!
      
                  धोतराचं फडकं
                  आमचं टिफीन,
                  खिशात ठेवुन
                  करतो इन !!

करदोडा आमचा
असे बेल्ट,
लाकडाची चावी
होईल का फेल ?

                 मिरचीचा ठेचा
                 लोणच्याचा खार,
                 हाच आमचा
                 पोषण आहार !!
             
रानातला रानमेवा
भारी मौज,
अनवाणी पाय
आमचे शुज !!

                 काट्यांच रूतणं
                 दगडांची ठेच,
                 कसा सोडवायचा
                 हा सारा पेच !!

मुसळधार पाऊस
पाण्याचा कडेलोट,
पोत्याचा घोंगटा
आमचा रेनकोट !!

               जुन्या पुस्तकांची
               अर्धी किंमत,
               शिवलेल्या वह्यांची
               वेगळीच गंमत !!

पेन मागता
कांडी मिळायची,
गाईड मागण्याची
भिती वाटायची !!

                केस कापण्याची
                एकच शक्कल,
                गप्प बसायचे   
               होईपर्यंत टक्कल !!              

गेले ते दिवस,राहिल्या फक्त आठवणी...

=================================

रब
"रब"ने नवाजा हमें जिंदगी देकर;
और हम "शौहरत" मांगते रह गये;
जिंदगी गुजार दी शौहरत के पीछे;
फिर जीने की "मौहलत" मांगते रह गये।
ये कफन , ये जनाज़े, ये  "कब्र" सिर्फ बातें हैं मेरे दोस्त ,
वरना मर तो इंसान तभी जाता  है जब याद करने वाला कोई ना हो..
ये समंदर भी तेरी तरह खुदगर्ज़ निकला,
ज़िंदा थे तो तैरने न दिया और मर गए तो डूबने न दिया
क्या बात करे इस दुनिया की
"हर शख्स के अपने अफसाने हे"
जो सामने हे उसे लोग बुरा कहते हे,_
जिसको देखा नहीं उसे सब   "खुदा" कहते है 

===================================

एक माचिस की तिल्ली,
एक घी का लोटा,
लकड़ियों के ढेर पे
कुछ घण्टे में राख.....
बस इतनी-सी है
*आदमी की औकात !!!!*

एक बूढ़ा बाप शाम को मर गया ,
अपनी सारी ज़िन्दगी ,
परिवार के नाम कर गया।
कहीं रोने की सुगबुगाहट  ,
तो कहीं फुसफुसाहट ,
अरे जल्दी ले जाओ
कौन रखेगा सारी रात...
बस इतनी-सी है
*आदमी की औकात!!!!*

मरने के बाद नीचे देखा ,
नज़ारे नज़र आ रहे थे,
मेरी मौत पे .....
कुछ लोग ज़बरदस्त,
तो कुछ  ज़बरदस्ती
रो रहे थे।
नहीं रहा.. ........
चला गया..........
चार दिन करेंगे बात.........
बस इतनी-सी है
*आदमी की औकात!!!!!*

बेटा अच्छी तस्वीर बनवायेगा ,
सामने अगरबत्ती जलायेगा ,
खुश्बुदार फूलों की माला होगी ......
अखबार में
अश्रुपूरित श्रद्धांजली होगी.........
बाद में उस तस्वीर पे ,
जाले भी कौन करेगा साफ़...
बस इतनी-सी है
*आदमी की औकात !!!!!!*

जिन्दगी भर ,
मेरा- मेरा- मेरा  किया....
अपने लिए कम ,
अपनों के लिए ज्यादा जीया ...
कोई न देगा साथ...
जायेगा खाली हाथ....
क्या तिनका
ले जाने की भी
है हमारी औकात   ???

================================

*|| फक्त तू खचू  नकोस ||*

एक डाव हरला तरी
त्यात काय  एवढं ..?
कुणीतरी जिंकलंच की
हे ही नसे थोड ...
संधी मिळेल तुलाही,
लगेच हिरमसु नकोस,
*आयुष्य खुप सुंदर आहे,*
*फक्त तू खचु नकोस...*
       सूर्य रोजच उगवतो,
       त्याच  नव्या तेजाने ...
       रोज मावळतीला जातो
       रोजच्याच् नेमाने ...
       येणे जाणे रितच् इथली,
       हे तू विसरु नकोस ...
       *आयुष्य खुप सुंदर आहे,*
       *फक्त तू खचु नकोस...*
प्रेम तुझ्यावर करणारे ,
कितीतरी लोक आहेत ...
तुझ्यासाठी जोडणारे ,
खुप सारे हात आहेत ...
अरे अशाच आपल्यांसाठी ,
तू ही थोड हसुन बघ ...
*आयुष्य खुप सुंदर आहे,*
*फक्त तू खचु नकोस...*
       वाट तुझी बघत असतं,
       रोजच  कुणीतरी ...
       तुझ्यासाठी जगत असतं ,
       आस लावून प्रत्येक क्षणी ...
       त्यांच्यासाठी तुलाही जगायचे,
       अश्रु तू गाळु नकोस ...
       *आयुष्य खुप सुंदर आहे,*
       *फक्त तू खचु नकोस...*
उठ आणि उघडून डोळे ,
पहा जरा  जगाकडे ...
प्रत्येकाच्या आयुष्यात ,
काहीतरी असतेच् थोडे ...
नाही नाही म्हणून ,
उगाच कुढत तू बसु नकोस ...
*आयुष्य खुप सुंदर आहे,*
*फक्त तू खचु नकोस...*
       सामर्थ्य आहे हातात जर, 
       स्वप्ने डोळ्यात घेऊन चल ...
       परिस्थितीशी भिडवून छाती,
       दोन हात करत चल ...
       विजय तुझाच असेल
       तेव्हा मागे वळून बघु नकोस ...
       *आयुष्य खुप सुंदर आहे,*
       *फक्त तू खचु नकोस...*

*|| फक्त तू खचू  नकोस ||*

=====================================

एक पिढीच आम्हाला सोडून जात आहे !
वडिलधाऱ्यांची.......

कसे वेगळेच लोक

रात्री लवकर झोपणारे
सकाळी लवकर उठणारे
पहाटे फिरावयास जाणारे
पहाटे अंगण सडा पाहणारे
बागेला पाणी देणारे
देवपूजेसाठी फुले तोडणारे
ते होते कष्टाळू
सडसडीत बांध्याचे
पूजा अर्चा करणारे
पापभिरू ......

मंदिराला जाणारे
रस्त्यात सगळ्यांना बोलणारे
सुख दुखः विचारणारे
दोन हाथ जोडून डोक्यावर नेवून नमस्कार करणारे ....

मंदिरात साष्टांग दंडवत घालणारे
आरत्यामागून आरत्या म्हणणारे
पूजा झाल्याशिवाय अन्नग्रहण न करणारे !
सोबत भाजीसाठी कापडी पिशवी......
झालर लावलेली !
मिरवीत समाधान वाचवलेल्या एक दोन रुपयाचे

त्यांचे जगच कसे सण वार ,
पै-पाहुणे ,भाजीपाला ,
कडधान्ये ,तीर्थयात्रा ,रिती रिवाज अश्या गोष्टी भोवती फिरणारे !
सेल फोन कधीच वापरता न येणारे
जुन्या फोनचेच कौतुक करणारे
पाच पन्नास फोन च्या डायऱ्या बाळगणारे
आणि नेहमीच चूक नंबर फिरवणारे
आणि चुकून नंबर लागलेल्या नातेवाईकाला.....
तास भर बोलणारे !

दिवस भरात तीन चार वर्तमानपत्रे वाचणारे
विको वज्रदंती आणि मंजन वापरणारे
अंगाला नेहमी बाम चा वास
नेहमीच एकादश्या अन व्रत वैकल्ये
देवावर अन चांगुलपणावर
प्रचंड विश्वास ठेवणारे

कस आखुन दिल्यासारखी
काटेकोर आयुष्य जगणारे
समाजाची भीती बाळगणारे
सायकल चालवणारे
जुन्या चपला खिळे ठोकून
वर्षानु वर्षे वापरणारे
सदरा आखूड होईल म्हणून
लांब शिवणारे
सणावाराला अत्तर लावणारे
डिंकाचे लाडू खाणारे
उन्हाळ्यात लोणचे घालणारे
द्रुष्ट काढणारे
अन भाजीवाल्याशी भावावरून
हुज्जत घालणारे
पानपुडा बाळगून पान लावून खाणारे
वर्षातून मोजकेच सिनेमे पाहणारे
हे सगळे लोक हळू हळू
सोडून जात आहेत

आणि...

त्यांच्यासोबत जाणार एक महत्वाची गोष्ट
ती म्हणजे “समाधानी आयुष्य ’’ !

==================================

*जगण्याचं सूत्र चुकतंय का ?*
* * * * * * * * * * * * * * * *

माणूस काही अहंकार
सोडायला तयार नाही
जगण्याचं " सूत्र " चुकतंय
पण खोडायला तयार नाही

भाऊ काय बहीण काय
नुसता फापट पसारा
कोण कोणाला विचारतय
कुणालाही विचारा

कुणी कोणाकडे जाई नं
कुणी कुणाकडे येई नं
जगलात काय मेलात काय
माया कुणाला येई नं

संवेदनशीलता  आता
फारशी कुठं दिसत नाही
बैठकीत किंवा वसरीवर
गप्पाची मैफिल बसत नाही

पॅकेज, इनक्रिमेंट, सॅलरी
इन्व्हेस्टमेंट, विकएन्ड
यातच हल्ली माणसाचा
होत आहे   the  end

Luxury मधे लोळतांना
फाटकं  गाव नको वाटतं
जवळचं नातं असलं तरी
सांगायलाही नको वाटतं 

उच्च शिक्षित असूनही
माणूस आज mad वाटतं
इंटेरियर केलेल्या घरामधे
लुगडं, धोतर odd वाटतं

सगळेच पाहुणे सगळेच मेव्हणे
कसे काय posh असतील
पार्लर मधून आणल्या सारखे
चिकणे चोपडे कसे दिसतील

उन्हा तान्हात तळणारी
माणसं काळी पडणारच
गरीबीन गांजल्यावर
चेहऱ्याचा रंग उडणारच

कुरूप ते नाहीत
कुरूप तू झालास
प्रेम नात्यावर करायचं सोडून
दिसण्याला भुलून गेलास

काळी असो गोरी असो
माय ही माय असते
बाप स्वतःला गाडून घेतो
म्हणून तुझी मजा असते

पात्र कितीही मोठं झालं
तरी गंगेच मूळ विसरू नये
सुख असो का दुःख असो
आपल्या माणसाला विसरू नये

दिसण्यावर प्रेम करू नकोस
आपलं समजून जवळ घे
एरव्ही नाही आलास तरी
दिवाळीला तरी घरी ये

कॉम्पुटरच्या भाषा खूप शिकलास माणसावर प्रेम करायचं शिक
नाहीतर मानसिक आरोग्यासाठी
दारोदार मागत फिरशील भीक

दुसऱ्याचा  छळ करून
तुम्ही सुखी होणार नाही
पॅकेज कितीही मोठं असू द्या
जगण्यात मजा येणार नाही

जग जवळ करतांना
आपली माणसं तोडू नका
अमृताच्या घड्याला
अविचाराने लाथाडू नका..!
*मी का बोलू?*
*मी का फोन करू?*
*मी का कमीपणा घेऊ?*
*मी का नमते घेऊ?*
*मी का नेहमी समजून घ्यायचं?*
*मी काय कमी आहे का?"*

असे बरेच सारे "मी" आहेत जे आयुष्यात विष कालवतात
म्हणून , मी पणा सोडा व नाती जोडा !! ...

==================================

☝एक गंमत सांगू तुला ...?

लहानपणी चणे फ़ुटाणे खूप आवडायचे खायला..

पण दहा पैसेही परवडायचे नाहीत खिशाला..

म्हातारपणी रुपयांनी खिसा भरला
पण मोडके दात बघून चणे लागले चिडवायला...

एक गंमत सांगू तुला ...?

लहानपणी वाटायचं,
नविन पुस्तके हवीत वाचायला..

पण चोरुन, लपुन,उसनी मित्रांची पुस्तके  घेवून अभ्यास पूर्ण केला..
म्हातारपणी नवीन पुस्तकांचा ढीग येवून पडला
पण तो पर्यंत चष्म्याचा नंबर सोडावाँटर झाला...

एक गंमत सांगू तुला ....?

लहानपणी रिक्षातून आवडायचे फ़िरायला
पण सव्वा रुपायासुध्दा नसायचा कनवटीला..
म्हातारपणी ड्रायव्हर म्हणतो गाडी तयार आहे, चला फ़िरायला
पण जीना उतरेस्तवर
पाय लागतात लटपटायला...

एक गंमत सांगू तुला .....?

लहानपणी 10✘10 ची खोली होती रहायला,
दमून भागून आलो की क्षणात लागायचो घोरायला..
म्हातारपणी चार खोल्यांचा मोठा ब्लाँक घेतला,
पण एकेक खोली आ वासून येते खायला...

एक गंमत सांगू तुला ......?

खूप शिकून मुलगा अमेरिकेला गेला,
फ़ार फ़ार आनंद झाला पण भिती वाटते मनाला..
मृत्युसमयी येईल का तो पाणी द्यायला,
का  ई-मेलवरच शोकसंदेश पाठवेल आपल्या आईला.

म्हणून म्हणतो मित्रांनो......आताच जगणं शिका.
आणि आयुष्यातील प्रत्येक क्षण भरभरून जगा...
ज्या क्षणी तुम्ही मरण पावता,

त्या क्षणी तुमची ओळख एक
बॉडी ' बनुन जाते
,'बॉडीला' आणा , बॉडीला झोपवा ,

लोक तुमच्या नावाने सुद्धा हाक मारत नाही.

म्हणूनआव्हाने स्वीकारा,

आवडत्या गोष्टीसाठी ख़र्च करा,

आवडत्या लोकांना वेळ दया

पोट दुखेपर्यन्त हसा, कोणी बालीश म्हणाले तरी चालेल.

मनसोक्त नाचा,लग्नात, वरातीत.जिथे भेटेल तिथे नाचा
अगदी लहान बाळासारख़ जगा.
कारण,

'मृत्यु' हा जीवनतला सर्वात मोठा लॉस नाहिये , लॉस तर तो आहे जेव्हा तुम्ही जिवंत असूनही तुमच्यातला "जिवंतपणा"मेलेला असतो.

=============================================================================           जर तुमच्याकडे Hindi, english, किंवा marathi भाषेमध्ये काही article,  स्टोरी, किंवा कविता जी तुम्हाला share करायची आहे. तर कृपया ती माहिती आपल्या फोटोसोबत (फोटो नसला तरी चालेल) आम्हाला email करा  E-mail करा.
        आमचा email Id आहे : rohit.shelake7@gmail.com    आम्ही त्याला तुमच्या नाव व फोटोसहित या ब्लॉग वर PUBLISH करु.
Thanks !

शायरी : भाग ५

"नवस" करत बसण्यापेक्षा,
प्रयत्न करत रहा...
"नवं असं" काहीतरी घडेल.

================================

नकळत गुंतो जीव तिच्यात
मग वाढत जातो गुंता आठवणींचा कधी न सुटनाऱ्या गाठी सारखा

==================================

शायरी उसी के
लबों पर सजती है!!
जिसकी आँखों में इश्क़ रोता हो.!!

=================================

"खुद से ज्यादा संभाल
कर रखता हूँ
मोबाइल अपना...,
क्योंकि रिश्ते सारे
अब इसी में कैद हैं !!! "

=================================
दर्द बनकर ही रह
जाओ हमारे साथ,
सुना है दर्द बहुत वक़्त तक
साथ रहता है..

=================================

क्यों दिल मचलता है
तुम्हें पाने को अब तक,
जबकी बेबसी से
वो भी अनजान नहीं है!

==================================

तुमको बहार समझकर
जीना चाहती था उम्रभर,
भूल गयी था की
मौसम तो बदल जाते है !!

==================================
जिन्दगी दो लब्ज़ोंमे यूँ अर्ज है...
आधी कर्ज है, आधी फ़र्ज है...

================================
मोहबत को जो निभाते हैं
उनको मेरा सलाम है,
और जो बीच रास्ते में छोड़ जाते हैं उनको ये पैगाम हैं,
वादा-ए-वफ़ा करो तो
फिर खुद को फ़ना करो,
वरना खुदा के लिए किसी की ज़िंदगी ना तबाह करो..

==================================

तेरी जगह आज भी
कोई नहीं ले सकता ,
पता नहीं इसकी वजह
तेरी खूबी है या मेरी कमी..!!

==================================

छोटा है मुहब्बत लफ्ज,
मगर तासीर इसकी प्यारी है.
इसे दिल से करोगे तुम,
तो ये सारी दुनियाँ तुम्हारी है.

================================
मरणास कोण डरतो
आहेच तेही यायचे
स्वतःस मी बजावतो
तेव्हा तरी हसायचे

==================================
नजर अंदाज करने की
कुछ तो वजह बताई होती,
अब में कहाँ कहाँ
खुद में बुराई ढूँढू …!

==================================

नाराज़गियों को कुछ देर
चुप रह कर मिटा लिया करो,
ग़लतियों पर बात करने से
रिश्ते उलझ जाते हैं !

===================================
मैंने दरवाज़े पे ताला भी
लगा कर देखा है,
ग़म फिर भी समझ जाते है की
मैं घर में हूँ !!��

=================================
जिगर के दाग पर
दिल जार जार रोता है।
गम उसीको होता है
जिसका कोई होता है।

==================================
सिखा ना सकी ...........
जो उम्र भर तमाम किताबे मुझे...
करीब से कुछ चेहरे पढ़े
और ना जाने कितने
सबक सीख लिए हमने...

=================================

कदम रुक से गए आज,
फूलों को बिकता देख,...
वो अक्सर कहा करतीं थीं की 'मोहब्बत' फूलों जैसी होती है।

=================================
तरस गए हैं तेरे लब से
कुछ सुनने को हम……
प्यार की बात न सही कोई शिकायत ही कर दे…

=================================
तलाश कर मेरी कमी को
अपने दिल से
तकलीफ हो तो समझ लेना की रिश्ता अभी बाकी है

=================================
क्या लूटेगा जमाना
खुशियों को हमारी..
हम तो खुद अपनी खुशियां
दूसरों पर लुटाकर जीते हैं..!!

===================================
लफ़्ज़ों के बोझ से थक जाती है
ज़ुबाँ कभी-कभी,
पता नहीं ख़ामोशी मज़बूरी है या समझदारी.......!!!

================================
जिंदगी जला दी हमने
जब जैसी जलानी थी फराज..
अब धुऐं पर तमाशा कैसा और राख पर बहस कैसी..!

==================================
बस 'खुद्दारी ही मेरी दौलत है'
जो मेरी 'हस्ती में रहती है..
बाकी 'जिंदगी तो फकीरी है' 
वो अपनी 'मस्ती मे रहती है..

=================================
ज़िन्दगी तो हमारी भी,
शानदार थी...
मगर मोहब्बत ने,
बिच में शरारत कर दी...��

=================================
मुझसे दोस्त नहीं बदले जाते,
चाहे लाख दूरी होने पर...
यहाँ लोगों के भगवान बदल जाते हैं,
एक मुराद ना पूरी होने पर...��
=================================

सुंदर कविता : भाग १

या कविता मी केलेल्या नाहीत.माझ्या वाचनाच्या प्रचंड आवडीमुळे माझ्या नजरेत आल्या, मला आवडल्या, त्यातील काही निवडक कविता पोस्ट करत आहे .आवडल्या तर नक्की सांगा.

सुंदर कविता

*आधी काळजात रेंज पाहीजे ...*

तेच तेच जगणं
तेच तेच जीवन
रोज रोज तेच
सारख सारख जेवण.
आयुष्यात कधी कधी थोडातरी
चेंज पाहिजे,
*ऐकमेकांशी बोलता येते पण आधी*
*काळजात रेंज पाहीजे.....*

भाऊ भाऊ दुर झाले
आईबापाच ओझं झालं,
अर्ध अंगण तुझ अन्
अर्ध अंगण माझ झालं.
थोडतरी काळजात आपुलकीचं
कव्हरेज पाहीजे,
ऐकमेकांशी बोलता येते पण आधी
काळजात रेंज पाहीजे....

हल्ली घरातल्या घरात
अंगत पंगत बसत नाही
आपुलकी प्रेम जिव्हाळा
दुरदुर दिसत नाही.
घराघरात प्रत्येकाला
आयुष्य अँरेंज पाहीजे,
ऐकमेकांशी बोलता येते पण आधी
काळजात रेंज पाहीजे....

ऐकमेकांचे सुखदुःख
ऐकमेकांनीच वाटायचं
आपुलकीनं मायेनं
ऐकमेकांना भेटायचं.
एकत्र पंगतीत जेवतांनाही
शेतातलं ताजे व्हेज पाहिजे,
*ऐकमेकांशी बोलता येते पण आधी*
काळजात रेंज पाहिजे !!

===================================

"मी सुद्धा चुकलो असेन",
एवढं मनात आणा!
धनुष्य मग हातातलं,
जरा संयमानंच ताणा!

बाणच हळू कानात सांगेल,
'ठेव मला भात्यात!
एवढं ऊन, एवढा पाऊस,
असणारच की नात्यात!'

वादा जवळ गप्प बसून,
संवाद करू, मारू गप्पा!
तुटण्या किंवा उसवण्याचा,
येणारच नाही टप्पा!

'अन्याय झाला' वाटेल तेव्हा,
पहिलं प्रेम आठवा!
आठवणीतलं ऐश्वर्य मग,
आतल्या खणात साठवा!

तेवढाच क्षण टळल्यावर
आकाश होतं साफ!
दंव होऊन गारवा देते,
तीच गरम गरम वाफ!

एक क्षण आवेगाचा, 
फुटण्यापुर्वी अडवा!
डोळे सुद्धा राग बोलतात,
पापण्यांमागे दडवा!

थोडी गुदमर, थोडी घुसमट,
उंबरठ्यावर दाटेल!
राख झाली तरी चालेल,
असं वाटेल, ...पटेल!

दिवस रात्र असणारच,
तेव्हा आपण पूर्व बघू!
प्रकाशाचे वारकरीच की!
आपण उगवतीला निघू!

पहिली ठिणगी पडते तेव्हा,
विचार व्हावा पाणी!
मनात सूर जपतो तेव्हाच,
शब्द होतात गाणी!

कधीकधी आठवण्याहून,
विसरण्यातच मजा!
बेरजेपेक्षा कधीकधी ,
जोडून देते वजा!

बाकी उरणं महत्वाचं,
तेवढीच श्री शिल्लक!
कविता असेल साधी,
पण् विचार मात्र तल्लख!

संदीप खरे

==================================

मस्जिद पे गिरता है
मंदिर पे भी बरसता है..
ए बादल तेरा मजहब कौनसा है...

इमाम की तू प्यास बुझाए
पुजारी की भी तृष्णा मिटाए..
ए पानी तेरा मजहब कौनसा है....

मज़ारो की शान बढाता है
मुर्तीयों को भी सजाता है..
ए फूल तेरा मजहब कौनसा है.....

सारे जहाँ को रोशन करता है
सृष्टी को उजाला देता है..
ए सुरज तेरा मजहब कौनसा है...

मुस्लिम तूझ पे कब्र बनाता है,
हिंदू आखिर तूझ में ही विलीन होता है
ए मिट्टी तेरा मजहब कौनसा है....

खुदा तो तू है पर
ईश्वर भी तू है
फिर आज बता ही दे
ए परवरदिगार.......
तेरा मजहब कौनसा है.........

=================================

विझलो आज जरी मी,
हा माझा अंत नाही.....
पेटेन उद्या नव्याने,
हे सामर्थ्य नाशवंत नाही...ll

छाटले जरी पंख माझे,
पुन्हा उडेन मी.
अडवू शकेल मला,
अजुन अशी भिंत नाही ..

माझी झोपडी जाळण्याचे,
केलेत कैक कावे..
जळेल झोपडी अशी,
आग ती ज्वलंत नाही..

रोखण्यास वाट माझी,
वादळे होती आतूर..
डोळ्यांत जरी गेली धूळ,
थांबण्यास उसंत नाही..

येतील वादळे, खेटेल तुफान,
तरी वाट चालतो..
अडथळ्यांना भिवून अडखळणे,
पावलांना पसंत नाही ....

-सुरेश भट

================================

उलझनों और कश्मकश में..
उम्मीद की ढाल लिए बैठा हूँ..

ए जिंदगी! तेरी हर चाल के लिए..
मैं दो चाल लिए बैठा हूँ |

लुत्फ़ उठा रहा हूँ मैं भी आँख - मिचोली का ...
मिलेगी कामयाबी, हौसला कमाल का लिए बैठा हूँ l

चल मान लिया.. दो-चार दिन नहीं मेरे मुताबिक..
गिरेबान में अपने, ये सुनहरा साल लिए बैठा हूँ l

ये गहराइयां, ये लहरें, ये तूफां, तुम्हे मुबारक ...
मुझे क्या फ़िक्र.., मैं कश्तीया और दोस्त... बेमिसाल लिए बैठा हूँ...
===================================
    
'राम' म्हण, 'अल्ला' म्हण
'येशू' म्हण, 'साई' म्हण
'देव' म्हण, 'दूत' म्हण
'अवतार' म्हण, 'काही' म्हण

मी हरकत घेण्याचंही
कारण नाही काही..
पण माणूस म्हणून एक गोष्ट
खरंच पटत नाही !

तू हवी त्याची पूजा कर
हवी त्याची आरती गा
मॅगी, पिझ्झा, चिकन, मटन
प्रसाद म्हणून काही खा !

चोविस तास देव देव कर
वाटल्यास विसर घर
पण माझ्यासाठी दोस्ता फक्त
एवढा विचार कर !

देव म्हणजे सुपर पाॅवर
ब्रम्हांडावर ताबा
मग त्याचं आॅफिस गल्लीबोळात
कशाला रे बाबा ?

ऐकलं होतं.. देव असतो
उभा सत्त्यापाठी !
तरी त्याच्या अवती भवती
दलालांची दाटी ?

चोर, डाकू, बलात्कारी
सारेच त्याचे भक्त
देव काय नुसते चेहरे
बघत बसतो फक्त ?

असा कसा चिडत नाही
त्याला नाही भान ?
वरून तुझ्यासारखे मूर्ख
तिथंच देतात दान !

देवळा भवती भिकारी
लुळे पांगळे जीव
ज्याला असेल काळीज त्याला
पाहून येते कीव !

प्रश्न त्यांचे सुटत नाहीत
दुःख सरत नाही
तरी तुझा सुपर देव
काहीच करत नाही !

म्हणून म्हणतो डोकं वापर
गहाण नको ठेऊ
भुकेल्याला, तहानल्याला
घाल कधी जेवू !

अनाथ, कोवळ्या हातामधे
पाटी-पुस्तक ठेव
आई शप्पथ तुला सांगतो
तूच होशील देव ! =============================================================================           जर तुमच्याकडे Hindi, english, किंवा marathi भाषेमध्ये काही article,  स्टोरी, किंवा कविता जी तुम्हाला share करायची आहे. तर कृपया ती माहिती आपल्या फोटोसोबत (फोटो नसला तरी चालेल) आम्हाला email करा  E-mail करा.
        आमचा email Id आहे : rohit.shelake7@gmail.com    आम्ही त्याला तुमच्या नाव व फोटोसहित या ब्लॉग वर PUBLISH करु.
Thanks !